Najelitnija formacija hrvatske policije „Antiteroristička jedinica Lučko”, juče je obeležila 35 godina od formiranja. U Lučkom, zapadno od Zagreba, skupili su se veterani te jedinice koja je bila rasadnik kadrova tokom formiranja Hrvatske vojske. Prvo borbeno iskustvo imala je 1. marta 1991. godine tokom borbi u Pakracu. Nakon toga, ona je dejstvovala na Plitvicama, učestvovala u zauzimanju kasarni JNA a ratni put završila je posle Oluje.
Bez obzira što spomenutu jedinicu hrvatski zvaničnici veličaju, ona će zauvek biti obeležena krvavim tragom koji vodi do zaseoka Grobori, naselje Plavno, kod Knina.
Naime, 25. avgusta 1995. godine njeni pripadnici bili su u akciji čišćenja terena duž pruge Zagreb – Split. Tuda je sutradan trebao da prođe voz sa Franjom Tuđmanom. U strahu od eventualno zaostalih jedinica i pripadnika Vojske Republike Srpske Krajine, pripadnici ATJ Lučko upali su u zaseok Grubori i počini nezapamćen zločin. Hrvatski specijalci ubili su šest osoba, od kojih je najstarija imala 90 godina. To je bila starica Marija Grubor. Stradali su i Miloš Grubor (80), Jovo Grubor (65), Milica Grubor (51), Đuro Karanović (41) i Jovo, Damjana, Grubor (73). Ubijeni su svi koji su zatečeni. Neki su zaklani na polju, gde su čuvali stoku. Drugi su ubijeni i zapaljeni u svojim kućama. Zapaljeni su čak i stogovi sena a pobijene su i domaće životinje, vatrenim oružjem.
Sedam žitelja Grubora tog dana je otišlo u centar sela da bi se prijavili UNPROFOR-u. To im je spasilo živote. Inače, u Plavnu i okolini, u avgustu 1995. godine ubijen je 31 meštanin srpske nacionalnosti.
Zločin su otkrili pripadnici UNPROFOR-a, koji su videli dim iz zapaljenih kuća. Kada su od hrvatske vojske zatražili objašnjenje šta se dogodilo u Gruborima, rečeno im je da su se hrvatski policajci sukobili sa „zaostalim četnicima”.
Kako se navodi u saopštenju koje je 25. avgusta ove godine potpisao Savo Štrbac, predsednik DIC Veritas, za zločin u Gruborima do sada je procesuirano ukupno osam pripadnika hrvatske vojske i policije (trojica pred MKSJ i petorica pred hrvatskim sudom) i svi su, uprkos mnoštvu materijalnih i personalnih dokaza o jedinici koja ga je počinila i o komandnoj liniji, u „nedostatku dokaza“ pravosnažno oslobođeni.
Marko Lakić
Povezani tekstovi
