Na današnji dan 4. avgusta 1995. godine počela je zločinačka akcija “Oluja”, koja je predstavljala najveće etničko čišćenje u Evropi posle Drugog svjetskog rata.
Da se ne zaboraviI! 27 godina od “Oluje” i najvećeg zločina bez kazne
Zločin je počeo ofanzivom hrvatske vojske na područja Banije, Like, Korduna i severne Dalmacije, odnosno na Republiku Srpsku Krajinu. Napad je počeo rano ujutro 4. avgusta, a dan kasnije hrvatska vojska ušla je u gotovo potpuno napušten i prethodno teško i nasumično granatiran Knin.
Otpor vojske RSK slomljen je brzo, operacija je zvanično trajala četiri dana, a završila se padom Republike Srpske Krajine.
Od zločinačkog pogroma u kome je sa vjekovnih ognjišta protjerano više od 220.000 Srba prošlo je skoro tri decenije. To je jedan od najtežih datuma za Srbe – dan kad je sa lica zemlje zločinačka ruka odnijela preko 2.000 života, a da za to niko nije odgovarao.
U Novom Sadu danas će biti obilježena godišnjica “Oluje” – Dan sjećanja na sve stradale i prognane Srbe, a predsjednik Aleksandar Vučić pozvao je sve građane koji žele da prisust vuju da dođu na obilježavanje.
I posle 27 godina, ostala su neriješena brojna pitanja: još uvijek nije obnovljena uništena srpska imovina, nije vraćeno oduzeto poljoprivredno zemljište srpskim vlasnicima, Hrvatska nije sprovela Ustavni zakon o pravima nacionalnih manjina kojim se Srbima garantuje proporcionalna zastupljenost i zapošljavanje u organima državne uprave, policiji, pravosuđu i drugim javnim institucijama.
Srpsko narodno vijeće u Hrvatskoj svake godine, nažalost, sve više bilježi povećanje broja slučajeva govora mržnje i nasilja na osnovu etničke pripadnosti, kao i povećan broj oštećivanja sakralnih objekata i srpske imovine, dok se obilježavanje godišnjice “Oluje” kod njih iz godine u godinu sve više pretvara u veličanje ustaštva i sve veće izlive mržnje prema Srbima.
Najteži zločin u “Oluji” desio se trećeg dana, kada su hrvatski “migovi” bombardovali kolonu srpskih izbjeglica na Petrovačkoj cesti, gdje je u dva minuta ubijeno devet civila, a među njima četvoro djece, od šest do 13 godina i dvadesetogodišnja djevojka koja je bila u drugom stanju.
Petrovačka cesta nije i jedini nekažnjeni zločin hrvatske avijacije tokom “Oluje”. Samo dan kasnije 8. avgusta 1995. godine raketirana je i kolona srpskih izbjeglica na putu Novi Grad-Prijedor. Ni na ovom mjestu, žrtve nisu izostale, a zločinci nikada nisu odgovarali za to.
U junu ove godine Posebno odjeljenje za ratne zločine Višeg suda u Beogradu potvrdilo je optužnicu protiv četiri hrvatska pilota i oficira Vladimira Mikaca, Zdenka Radulja, Željka Jelenića i Danijela Borovića za ratni zločin protiv civilnog stanovništva na Petrovačkoj cesti i Svodnoj.
Ispitujući optužnicu oni su utvrdili da dokazi i podaci prikupljeni u dosadašnjem toku postupka pružaju dovoljan osnov za izvođenje zaključka o postojanju opravdane sumnje da su okrivljeni preduzeli radnje iz činjeničnog opisa krivičnog djela, koje im se optužnicom stavlja na teret. To znači da su ispunjeni neophodni materijalni uslovi za optuženje u konkretnom slučaju.
Kako je za Objektiv istakao direktor dokumentaciono-informacionog centra “Veritas”, Savo Štrbac, presuda za zločine bi donijela mnogo toga, a prije svega jednu satisfakciju žrtvama koji su oštećeni izašli iz toga.
“Osim toga, oni koji su ranjavani i oni koji su stradali doživjeli bi jednu satisfakciju kroz presudu beogradskog suda, kad već niko drugi neće da im sudi”, zaključuje Štrbac.
Najbolniji dan u novijoj srpskoj istoriji mora da se pamti. Dužni smo da se sjećamo ubijenih civila, staraca, žena, djece, jer bi zaborav značio njihovu ponovnu smrt. Da pamtimo “Oluju” i da žrtve nikad ne zaboravimo!
Povezani tekstovi
