Banija.rs, 15.11.2022, Preminuo poznati banijski književnik Nikola Korica

Sve Banijce i Krajišnike juče je rastužila vijest da je, iznenada u 74. godini, preminuo poznati banijski i krajiški književnik Nikola Korica.

Nikola Korica Mlađi, rođen je 1946. u Malom Gradcu, opština Glina (Banija).

Sin Nikole, učitelja i majke Kate, domaćice. Osnovnu školu pohađao u Šušnjaru i Jabukovcu, potom završio Učiteljsku školu u Petrinji (1965). Upisao Višu pedagošku školu u Užicu i na kraju, uz rad studirao i diplomirao na Filozofskom fakultetu u Zagrebu i stekao zvanje profesor hrvatsko – srpskog jezika i književnosti. Radio kao učitelj u školi Brezne (Priboj), ubrzo se vraća na Baniju i u potrazi za stalnim zaposlenjem mijenja više škola (Jabukovac, Pastuša, V. Gradac, Klasnić…).

Kada je otac otišao u penziju, zamjenjuje ga u školi u Šušnjaru, a potom radi u Grabovcu i D. Bačugi. Nakon otvaranja Spomen-doma postaje kustos postavke, a vodi i Narodnu biblioteku. Uoči rata postao je direktor Spomen-doma. Pisanjem se bavi od učeničkih dana. Prve pjesme objavljene su mu u Narodnoj armiji za vrijeme služenja vojnog roka u Rijeci.

Objavio je knjige pjesama: Ispod kora nepokora (1994), San o vjetru (1996), poema Đe ćemo sad 1996. i 1997. i dopunjena izdanja 2001. i 2008). Preko devet kamenova (1997), P (r) ozvani pa prognani (s ocem Nikolom) i Izabrane p (j) esme (2013). Uređivao stručne časopise i knjige poezije.

Prije rata (1991), tako i za vrijeme trajanja RSK bio je jedan od nosilaca kulturnih aktivnosti u Glini. U Spomen-domu organizirao je brojne kulturne manifestacije. Jedan je od osnivača i članova SKD Savo Mrkalj.

Za vrijeme rata radio je kao novinar u uredništvu Krajiških listova Nova riječ, Srpski glas, Nova prosvjeta (urednik) i Otadžbina. U izbjeglištvu se zaposlio u prosvjeti u OŠ “M. Hadžić” u Vojki gdje je radio do penzionisanja. Nastavio je sa svojim kulturnim i društvenim radom. Uređivao je Srpski glas.

Jedan je od inicijatora i osnivača Zavičajnog udruženja Banijaca u Beogradu (2007), i član prvog upravnog odbora.

Bio je član je Književne zajednice Krajine gdje je obavljao funkciju sekretara. Takođe je bio član Udruženja književnika Srbije uvršten je u više knjiga i antologija srpskih pjesnika i pisaca iz Hrvatske i Krajine: Književnost srpske Krajine (Dušan Ivanić, 1998). Neizbrisivi tragovi (Veljko Stambolija, 1999), Antologiju srpskog pjesništva u Hrvatskoj 20. vijeka (Nebojša Devetak, 2002), Prognani orfeji (priredio Nenad Grujičić 2015) i Sabornik u mramor upisan (Književni klub „Branko Ćopić”, 2018).

Za svoj rad primio je književnu nagradu “Braća Micić” (2013) za poemu Đe ćemo sad i poeziju, nagradu Sava Mrkalj – slovo (2014) za životno djelo, te dvije međunarodne na- grade – nagradu Krajinska gramata za životno djelo na polju kulture i tradicije srpskog naroda (2015) i prestižnu nagradu Akademije Ivo Andrić za ukupni doprinos u srpskoj književnosti i kulturi (2016).

Na konkursu za Vitezovu nagradu, Vitezova diploma mu je dodjeljena za nesebičan i dragocen doprinos ulepšavanju sveta deteta” dva puta (12. 5. 2004. i 12.5. 2010).

Bio je član Zavičajnog udruženja Banijaca, potomaka i prijatelja Banije od prvih dana.

Živio je u Krnješevcima.

Nikola će biti sahranjen u četvrtak, 17. novembra 2022. godine na mjesnom groblju u Krnješevcima. U 13 časova održaće se liturgija za upokojenje u lokalnoj crkvi nakon čega će Nikola biti ispraćen na vječni počinak.

Neka mu je vječna slava i hvala!

Tvoji Banijci!

Nikola Korica: “Bože Sveti, ko je Arsenije Peti”

Noću sanjavam da bježim,