Kodno ime „Storm” smišljeno je u Pentagonu a Hrvati su potom koristili prevod te reči-oznake, tako da da nisu čak ni autori imena te ratne operacije u kojoj je učestvovalo oko 1.200 plaćenika, mahom Amerikanaca
Navršilo se 28 godina od najvećeg etničkog čišćenja u Evropi posle Drugog svetskog rata, a Oluja”, zloglasni pohod američkih vazduhoplovnih snaga, hrvatske vojske i policije i Hrvatskog vijeća odbrane (vojska Hrvata u BiH), strašni je zločin koji nije kažnjen.
Mada to žele da sakriju od svetske javnosti, u operaciji „Oluja” direktno na terenu, učestvovalo je oko 1.200 plaćenika, mahom Amerikanaca, sa neutralnim vojnim oznakama. Pripadnici “ipsilon” odreda su praktično komandovali akcijom, koristeći Avaks” mape i satelitsku podršku iz vojne baze Avijano u Italiji. Hrvatski generali, bez ratnog iskustva i s činovima dobijenim zbog toga da to izgleda kao ozbiljna vojska, samo su marionetski sprovodili naređenja Amerikanaca.
Kodno ime „Storm” smišljeno je u Pentagonu a Hrvati su potom koristili prevod te reči-oznake, tako da nisu čak ni autori imena te ratne operacije.
Međunarodni krivični tribunal za bivšu Jugoslaviju je operaciju “Oluja” u prvostepenoj presudi hrvatskim generalima Gotovini i Markaču okarakterisao kao udruženi zločinački poduhvat, sa ciljem trajnog i prisilnog proterivanja Srba sa prostora Republike Srpske Krajine.
Iako je bilo očigledno da je ova agresija sprovedena s namerom etničkog čišćenja Srba, Savet bezbednosti UN, osim “snažne osude hrvatske vojne ofanzive velikih razmera” u Rezoluciji 1009/95, nije doneo bilo kakve kaznene mere protiv agresora.
Uz prećutnu saglasnost međunarodne zajednice izvedena je zločinačka ofanziva tokom koje je za četiri dana ubijeno oko 1.850 Srba i sa vekovnih ognjišta proterano više od 250.000 naših sunarodnika iz severne Dalmacije, Like, sa Banije i Korduna – prostora u sastavu Republike Srpske Krajine koji su bili pod zaštitom Ujedinjenih nacija.
„Oluja” nije samo hrvatski već i američki i muslimanski zločinački poduhvat nad Srbima, pokazuju haška dokumenta.
Ubilački talas preneo se i na srpske prostore u Bosni i Hercegovini. Peti korpus Armije BiH uz svesrdnu pomoć hrvatskih snaga, obrušio se na 13 srpskih opština, od Grahova do Prijedora. Prognano je 125.000 Srba.
Stravičnom pogromu koji je započeo napadom na Knin, u zoru 4. avgusta 1995. godine, prethodio je brionski sastanak Franje Tuđmana sa generalima a Transkripti tog zavereničkog skupa, koji je trajao 110 minuta, pokazali su prave namere države Hrvatske. One su sažete u Tuđmanove reči:
- Da nanesemo takve udarce da Srbi praktično nestanu, odnosno da ono što nećemo odmah zahvatiti da može da kapitulira u nekoliko dana.
U transkriptu se nalazi i ova njegova izjava… To hoćemo i mi a i naši saveznici Amerikanci…”
Dok su se u javnosti tokom ratova devedesetih, Amerikanci zalagali za mirovna rešenja i pregovore, iza zatvorenih vrata upravo su oni bili ta ratnohušačka strana koja osim što je snabdevala Hrvate oružjem, vršila vojne obuke, oni su i direktno koordinisali vojne operacije hrvatske vojske nad srpskim civilnim stanovništvom.
Pored brojnih dokaza koji su izneseni tokom proteklih godina, a koji govore o direktnom učešću SAD na strani muslimana i Hrvata tokom ratova devedesetih, u prilog ide i objavljivanje poverljivih dokumenta koji su korišćeni i kao dokaz u Haškom tribunalu. Reč je, na primer, o službenoj belešci sačinjenoj nakon sastanka pripadnika hrvatske ambasade sa američkim izaslanicima gde je Hrvatima objašnjeno kako da se sprovede poduhvat “Oluja”.
Tog 31. jula 1995. samo četiri dana pred zločinačku operaciju Oluja održao se tajni sastanak hrvatskog ambasadora u SAD Miomira Žužula, Petra Šarčevića i Siniše Petrovića sa tadašnjim državnim sekretarom Ričardom Holbrukom, ambasadorom Robertom Frejzerom i aktuelnim ambasadorom u Srbiji Kristoferom Hilom.
Na pomenutom sastanku američka strana navodi da su Amerikanci veoma zadovoljni uspehom takođe zajedničke akcije Amerikanaca i hrvatske armije na prostoru Zapadne Slavonije, odnosno operacije “Flash” (Bljesak) prilikom koje je proterano preko 18.000 Srba iz svojih domova, prilikom čega je 283 ljudi ubijeno i nestalo, među kojima je 57 žena i devetoro djece.
Amerikanci na sastanku dodaju da je njihov savet povodom jačanja saveza hrvatske i muslimanske vojske urodio plodom prilikom ratnih dejstava na području Bihaća:
„Američki su predstavnici čestitali na poslednjim vojnim uspesima hrvatskih snaga, izričito iskazujući zadovoljstvo takvim razvojem događaja. Time se s jedne strane otklanja vojna opasnost za Bihać, a istodobno, oni situaciju zadovoljno promatraju u kontekstu jačanja Federacije BiH, koju smatraju “svojim čedom” – stoji u pomenutom izveštaju.
Žužul u izveštaju dalje navodi da je američka strana tražila da Hrvati ne nasedaju na pregovore sa Srbima već da problem Srba u Srpskoj Krajini mora da se reši vojnim putem.
Ambasador Žužul pre tri godine u jednom intervjuu je rekao doslovc:
„Predsednik Tuđman je odobrio ministru Šušku da potpiše ugovor s američkom konsultantsko-vojnom kompanijom MPRI čiji je zadatak bio da izgradi strukturu hrvatske vojske. I drugo, dosad manje poznato, angažpvali smo Polu Dobrianski, bivšu pomoćnicu američkog državnog sekretara u Bušovoj administraciji, da nam pruža diplomatsku podršku i kancelariju advokata Dejvida Rivkina kao pravnog savetnika za područje vojnih i ratnih operacija.
Inače, pravni naslednik američke kompanije MPRI, koja je saučestvovala u progonu Srba iz Hrvatske 1995. godine, prema nagodbi koju je sklopio sa tužiocem – grupom građana “Krajinske žrtve genocida” uplatio je pre sedam godina donaciju od 1,4 miliona dolara humanitarne pomoći prognanin Krajišnicima.
Na pitanje – kada je u tim hrvatsko-američkim razgovorima odlučeno da se ide na vojno rešenje, Žužul odgovara:
„Negdje krajem 1994. Srbi su sa svojim ofenzivama u BiH 1995. vodili prema tome da druge opcije više nije bilo… Hrvatskoj u to vreme ozbiljno pretio kiparski scenario, UNPROFOR je čuvao srpsku okupaciju. Mi smo pak pretili otkazom mandata UNPROFOR-u, a pre samog odlaska u Kopenhagen fingirali smo da krećemo u vojnu operaciju. Svetske su agencije objavile snimke velikih pokreta hrvatske vojske. Kad smo sleteli u Kopenhagen, dočekalo me desetak poruka Ričarda Holbruka. Nije mu baš bilo drago kada sam mu kasnije otkrio da su svi ti veliki pokreti hrvatske vojske bili fingirani i zapravo snimljeni u jednoj našoj kasarni.
Treba reći da danas sličnu situaciju imamo i danas na Kosovu i Metohiji i to upravo sa američkim ambasadorom Kristoferom Hilom gde se na potpuno isti način zalaže za mir sa albanskim separatistima dok američka vojska na prostoru južne srpske pokrajine vrši obuke albanskih separatista, pravi vojne baze i dovlači oružje.
Ozren Milanović
Povezani tekstovi
