Parastos nastradalima u vojnoj operaciji “Oluja” održan je danas u crkvi Svetog Marka sa koje je patrijarh srpski Irinej poručio da opravdanja za takvo bezakonje i zločine koji su se desili sigurno nema
Parastosu, koji je patrijarh služio uz sasluženje sveštenstva SPC, prisustvovali su prvi potpredsednik Vlade i ministar odbrane Aleksandar Vučić, načelnik generalštaba VS Ljubiša Diković, pripadnici VS i brojni građani, među kojima je bio i ruski ambasadror Aleksandar Konuzin. Partijarh je okupljenima rekao da se obraća svima koji su postradali u jednom “bezumnom vremenu” i dodao da su postradala naša braća, sestre i deca, samo zato što su bili Srbi i što su prihvatali pravoslavnu veru.
Oni su, kako je istakao, bili ne samo prognani, već i strašno postradali na tom putu i bekstvu i traženju spasa u Srbiji. On je rekao da sećamo mnogih koji su izgubili “svoje živote i svoje kosti rasuli u krajevima Banije, Like, Korduna i severne Dalmacije”, koji su ostavili svoje domove u kojima su vekovima živeli i ostavili ih onima koji su im bili neprijatelji”.
“A neprijatelji su im bili, draga braćo i sestre, hrišćani koji pripadaju jednoj crkvi, zapadnoj crkvi, protiv hrišćana, koji su pripadali apostolskoj Istočnoj paravoslavnoj crkvi”, rekao je on. Prema njegovim rečima, teško je naći reči i opravdanja za te strašne zlčine koji su se desili pre 17 godina u “zapadnim našim krajevima ili se kasnije desili u našim južnim krajevima gde su Srbi kao nikada u svojoj istoriji postradali”.
On je ocenio da je 20. vek za Srbe predstavljao vek najstrašnijeg stradanja u njihovoj “dugovečnoj istoriji”. “Zašto se to desilo i zašto je tako bilo i ima li opravdanja za takvo bezakonje i zločine koji su se desili – sigurno da nema”, rekao je patrijarh. On je naveo i da je posle toliko vremena i toliko “nekakvoga prava demokratskog u svetu u kome živimo”, 250.000, a po nekima i 350.000 onih kojih je rasuto daleko po svetu.
“I to se sve dešava danas, u 21. veku pred demokratskim svetom Evrope i Amerike i desetine hiljada čeka da se vrati odakle je prognano, ali pravde za naš narod u svetu nema”, rekao je partijarh. On je napomenuo da se svi nadamo da će kad-tad progovoriti pravda, ako ne ljudska onda će sigurno “progovoriti pravda Božija”.
Irinej očekuje, kako je istakao, “da moćnici ovog sveta učine da se pravda sprovede, da se ljudi vrate svojim domovima, njivama, stanovima i da pravda bude ista prema nama kao i prema drugim narodima”. Porodice nastradalih u akciji “Oluja” položile su venac, upalili sveće na spomen obeležje nedaleko od crkve Svetog Marka.
U nedelju, 5. avgusta, žrtvama “Oluje” biće služen parastos u crkvi u Novom, a potom će članovi porodice, prijatelji na čelu s predstavnicima opštine i SPC krenuti “putem spasa” kojim su Srbi iz Hrvatske bežali u RS. Oni će na Tunjicama, gde je podignut spomenik položiti vence i odati poštu za oko 100 stradalih na području od Kostajnice do Novog. Narednog dana biće služen parastos u crkvi sela Svodno, između Novog i Prijedora, a potom će, pored ranije podignutog metalnog krsta, biti otkrivena i osveštana ploča s imenima pobijenih u izbegličkoj koloni na ovom području.
U utorak, 7. avgusta, predstavnici lokalne zajednice, SPC i nevladinih organizacija položiće vence i na spomen-ploču pored 6,5 metara visokog krsta pored Petrovačke ceste, na mestu gde su takođe pobijeni Srbi u napadu hrvatskih aviona na izbegličku kolonu. U operaciji “Oluja”, na prostoru bivše Republike Srpske Krajine, poginulo je i nestalo blizu 2.000 Srba i proterano oko 220.000, a u akciji “Maestral”, koja je bila njen produžetak, hrvatske oružane snage u sadejstvu sa Petim korpusom muslimanske armije, ubile su još 655 i prognale oko 125.000 srpskih stanovnika s područja 13 opština u BiH.
Pupovac: Srpske žrtve bez priznatog statusa
Srbi su jedine civilne žrtve rata devedesetih kojima taj status nije priznat, rekao je danas u Zagrebu predsednik Srpskog narodnog veća (SNV) Milorad Pupovac. Na komemorativnoj sednici SNV na kojoj su odate počasti žrtvama “Oluje” i “Bljeska”, ali i svim drugim ratnim žrtvama, Pupovac je istakao da zajedničke aktivnosti srpske zajednice i ministra veterana Predraga Mtića treba da stvore pretpostavke za konačno davanja adekvatnih prava srpskim žrtvama i otkrivanje sudbine nestalih.
“Naša je obaveza da žrtvama damo pravo građanstva, zato udruženje porodica nestalih ‘Protiv zaborava’ nastoji da se to omogući”, kazao je Pupovac. “Sećamo se ljudi koji su žrtve rata i ratnih politika i koje se zbog ratne propagande i izbegavanja suočavanja s prošlošću ne spominju kada se sudi za ratne zločina, ali ni kad se obeležavaju ratna stradanja drugih”, rekao je Pupovac.
Ponovivši da je ustaški logor Jadovno matica svih kasnijih zločina, Pupovac je onima koji se bune što se navodno omalovažavaju stradanja Hrvata od 1941. do 1945. ili opravdavaju zločini nakon Drugog svetskog rata, poručio da su Srbi suviše ranjivi zbog stradanja iz 40-ih i 90-ih godina, da bi to učinili. “Hrvati ne znaju kako je rat stvaran ni kako su im susedi Srbi stradali, od gubitka posla i stana, do izbeglištva iz velikih gradova u male ili na ruralna područja, odnosno direktno u Srbiju ili BiH. Stradanja Srba po gradovima 1991. i 1992. godine nisu manja od stradanja Srba 1995. godine”, rekao je Pupovac.
On je podsetio na komemoracije i obeležja podignuta u severnoj Dalmaciji, u selima Varivode, Gošići i Golubić, kao i u Donjem Selištu kod Gline i u Dvoru na Baniji, ali i u Vukovaru i to žrtvama koje su stradale pre nego što su u tom gradu počeli sukobi. “Ne želimo da se komemoracije koriste u političke svrhe, bilo da to žele pojedinici iz Hrvatske ili Srbije, jer su stradanja sama po sebi strašna, pa ne treba manipulisati brojem žrtava ili povratkom ljudi”, rekao je Pupovac.
Onima koji osporavaju ili ometaju pravo na obeležavanja stradanja žrtava od 1941. do 1945. i od 1991. do 1995. godine poručio je da ih oni “mogu usporiti, ali ne i zaustaviti u nameri da žrtve dobiju adekvatan status koji bi trebalo da imaju i njihova rodbina i potomci”. Komemorativne sednice na kojima se odaje počast stradalima u “Oluji”, ali svim ratnim žrtvama, već se petu godinu održavaju u svim srpskim županijskim manjinskim većima u Hrvatskoj.
Udruženje prognanih Srba iz Hrvatske: “Oluja” još traje
Za izbegle i prognane Srbe iz Hrvatske, “Oluja” još traje, jer ogromna većina nije mogla da se vrati na ognjišta, a osnovna imovinska i ljudska prava su im uskraćena u zemlji porekla, saopštilo je Udruženje izbeglica i prognanika u Srbiji. U saopštenju se podseća da je tokom građanskog rata 1991/95 oko 400.000 Srba iz Hrvatske “isterano zbog nacionalističkih pobuda i ratnohuškačke politike tadašnje vlasti”.
“Retki povratnici teško žive, jer uglavnom nemaju redovnih prihoda, ni posla, još postoje brojne ruševine, kuće koje se ne obnavljaju…” navedeno je u saopštenju udruženja povodom 17. godišnjice operacije hrvatskih oružanih snaga “Oluja”. Prognani i izbegli iz Hrvatske, podsećaju da su im vlasti u Zagrebu uskratili imovinska prava i da njih 46.000 potražuje stanarska prava koja su priznata ostalim građanima.
“U zemlji prihvata, majci Srbiji, mnogi stradali, pristigli u dugim kolonoma na traktorima i automobilima, danas se bore za egzistenciju i jedva preživljavaju”, navedeno je u saopštenju. “Mnogi su se snašli, zamenili ili prodali kuće i imanja, a deo je zbrinut uz pomoć države Srbije i donacija iz inostranstva”, ukazali su članovi udruženja, istakavši da “zbog teške ekonomske krize i nezaposlenosti najveći problem predstavlja rad na crno”.
“Naše udruženje i ostala udruženja okupljena oko Asocijacije izbegličkih i drugih udruženja Srba iz Hrvatske, očekuje dalje mirno rešavanje sporova i izbegličkih problema i traži da se zauvek zakopaju ratne sekire”, naveli su prognani i izbegli Srbi, jer “ne treba zaboraviti da još treba pomoći onima koji su za jednu noć izgubili SVE”.
Oni su apelovali na državne organe Srbije da adekvatno i racionalno utroše 335,2 miliona evra koliko je iz donatorskog fonda namenjeno za trajno stambeno zbrinjavanje izbeglica. Istu poruku su uputili i vlastima u Zagrebu uz podsećanje da je Hrvatskoj za stambeno zbrinjavanje izbeglica pripalo 119,7 miliona evra. Članovi Udruženja izbeglih i prognanih Srba pozvali su sve zainteresovane da se do 27. avgusta prijave na konkurs za rešavanje stambenog problema koji je raspisao srpski Komesarijata za izbeglice.
Koštunica: Dužnost srpskog naroda da se seća žrtava
Kao narod i država možemo graditi mirnu i sigurnu budućnost samo ako sačuvamo pamćenje na sve nedužno postradale Srbe”, ocenio je Koštunica u pisanoj izjavi dostavljenoj agenciji Beta. Koštunica je istakao da “Oluja” predstavlja “strašan zločin etničkog čišćenja koji je Hrvatska počinila nad srpskim narodom”.
Umesto da prizna ovaj zločin, pokloni se pred nevinim žrtvama, Hrvatska slavi kao pobedu surovo ubijanje nedužnih i sramno proganjanje nemoćnih ljudi”, istakao je Koštunica. Koštunica je naveo da su “Srbi Krajišnici smišljeno ubijani i proganjani, sa ciljem da kao narod budu potpuno iskorenjeni iz Hrvatske”.
Predsednik DS S smatra da je vojna akcija “Oluja” zločin, a zločin, kako je istakao, “nikada ne može biti pobeda, nego najgori poraz i poniženje svake ljudskosti”. “Istina je da su sve države u Evropi okrenule glavu od ovog zločina samo zbog toga jer su žrtve bili Srbi”, dodao je Koštunica. Danas se navršava 17 godina od početka hrvatske vojne akcije “Oluja” koja je dovela do egzodusa više od 200.000 Srba iz Hrvatske.
Nerasvetljena i dalje sudbina 975 srpskih žrtava “Oluje”
U Srbiji i Republici Srpskoj danas se obeležava 17. godišnjica stradanja Srba u vojnoj operaciji “Oluja” u kojoj su hrvatske oružane snage, u sadejstvu s muslimanskim snagama susedne Bosne i Hercegovine, ubile ukupno 2.650 i u egzodus naterale 340.000 ljudi. U “Oluji” je na prostoru bivše Republike Srpske Krajine poginulo i nestalo blizu 2.000 Srba i proterano oko 220.000, a u akciji “Maestral” koja je bila njen produžetak, hrvatske oružane snage u sadejstvu sa Petim korpusom muslimanske armije, ubile su još 655 i prognale oko 125.000 srpskih stanovnika s područja 13 opština u BiH.
Vojna operacija “Oluja” predstavlja najmasovnije i jedno od najsurovijih etničkih čišćenja izvršenih u ratovima na prostorima bivše SFRJ u kojoj su oko 62 procenta žrtava bili civili. Prema podacima “Veritasa”, od 1.922 žrtve na području Krajine, 546 ili 28 odsto su žene, od toga su dve trećine starije od 60 godina. Ubijeno je i 19 osoba do 18 godina starosti, od toga devetoro dece uzrasta do 14 godina, dok je bez roditelja ostalo 1.772 dece.
I danas još nije rasvetljena sudbina 975 osoba, od toga 674 civila, među kojima je 331 žena, dok Hrvatska i dalje izbegava ekshumacije iz poznatih grobnih mesta sa najmanje 413 posmrtnih ostataka i oteže identifikacije 263 ekshumirana, saopštio je “Veritas”. Operacija “Oluja”, koja je dovela do pada bivse RSK, prema prvostepenoj presudi Haškog tribunala hrvatskim generalima, predstavlja “udruženi zločinački poduhvat” s tadašnjim predsednikom Hrvatske Franjom Tuđmanom na čelu, čiji je “cilj bio prisilno i trajno uklanjanje srpskog stanovništva i naseljavanje tog područja Hrvatima”.
Hrvatska je ovu operaciju preduzela, uprkos tome što je na sastanku u Ženevi, a zatim i u Beogradu, srpska delegacija prihvatila predlog međunarodne zajednice o političkim pregovorima na osnovu Plan Z-4 za mirnu reintegraciju Krajine, koji je Srbima garantovao političku autonomiju, a uz čvrste garancije da će poštovati primirje i da to područje neće biti napadnuto. Hrvatske oružane snage su, međutim, dan kasnije, 4. avgusta 1995, izvršile agresiju na srpsku oblast Krajina pod zaštitom UN.
Napad je počeo oko pet sati ujutro artiljerijskom vatrom po Kninu, tadašnjem sedištu RSK, a istovremeno je napadnuta većina drugih gradova i sela u Krajini. Knin je ceo dan bio pod artiljerijskom paljbom, poginulo je oko 30 civila, a tog i narednog dana na grad je palo blizu 4.000 projektila. Oko 1.000 civila je potražilo zaštitu u bazi Unprofora, dok je većina stanovnika krenula u egzodus prema Republici Srpskoj i Srbiji.
U agresiji na područja Banije, Korduna, Like i Dalmacije, na kojima je tada živelo 230.000 Srba, učestvovalo je oko 138.500 pripadnika hrvatskih oružanih snaga i Hrvatskog veća odbrane iz susedne BiH, uz sadejstvo oko 15.000 snaga muslimanske Armije BiH. Prema izveštaju hrvatskog Helsinškog odbora za ljudska prava, hrvatske snage su četiri dana “neselektivno granatirale civilna naselja u kojima nije bilo vojnih ciljeva, pljačkale i uništavale imovinu Srba”.
Kolonama srpskih izbeglica muslimanska armija je blokirala puteve, a pripadnici hrvatskih snaga ubili su oko 400 civila koji su automobilima i traktorima bežali iz zone sukoba. U napadima je korišćena i avijacija. Izbeglice su kamenovane prilikom prolaska pored naseljenih mesta, dok su Srbi koji su ostali u svojim selima, većinom stariji ljudi, bili izloženi nasilju hrvatskih vojnika i policajaca. Oko 400 ljudi je ubijeno u vlastitim kućama, oko 700 je likvidirano posle završetka borbenih dejstava, a 3.200 koji nisu hteli ili nisu mogli da napuste ognjišta, na silu su internirani u logore za civile.
U oružanom sukobu s daleko nadmoćnijim i brojnijim neprijateljem u kome je omer snaga bio 7:1, otpor oko 31.000 pripadnika Srpske Vojske Krajine bio je slab i kratkotrajan, pa je slomljen posle četiri dana – 7. avgusta. Prema podacima “Veritasa” od ukupnog broja žrtava, do kraja avgusta su ubijene 1.764 sobe – u proseku 68 dnevno, dok izveštaji vojnih posmatrača UN kažu da je spaljeno 22.000 srpskih kuća i drugih objekata, pri čemu nisu pošteđeni ni crkveni, istorijski, antifašistički i spomenici kulture.
Prema popisu Međunarodnog komiteta Crvenog krsta, po završetku “Oluje” na području nekadašnje RSK ostalo je manje od 8.500 Srba, uglavnom starijih i nemoćnih osoba. Savet bezbednosti UN, osim verbalne osude, nije izrekao nikakve sankcije Hrvatskoj, a vlasti u Zagrebu tvrde da su vodeće svetske sile odobrile napad na Krajinu uz uslov da akcija bude “munjevita i bez masovnih zločina”. Za ratne zločine za vreme i nakon “Oluje” osim dvojice hrvatskih generala Ante Gotovine i Mladena Markača niko nije osuđen, pa ni njihov kolega Ivan Čermak kome se takođe sudilo u Hagu.
“Oluja” je bila završna operacija u ratu 1991-1995. tokom kojeg je u Hravtskoj ubijeno i nestalo ukupno blizu 7.000, a proterano 404.887 Srba, od toga 141.887 iz gradova van ratnih dejstava. Za proteklih 17. godina na ognjišta u Hrvatsku se trajno vratilo samo 57.000 izbeglih i prognanih Srba. Prema podacima “Veritasa”, od 1996. do 2006. godine u etnički motivisanim napadima je ubijeno najmanje 70 Srba, uglavnom povratnika, a njihove ubice u pravilu ostaju neotkrivene, dok je 13 povratnika izvršilo “samoubistva” pod veoma sumnjivim okolnostima.
Marković: Zabraniti Hrvatskoj ulazak u EU zbog proslave Oluje
Lider Jedinstvene Srbije Dragan Marković Palma je rekao da u EU postoje dvostruki aršini kada je u pitanju priključenje Uniji i da jedna pravila važe za Srbiju, a druga za Hrvatsku.
Dragan Marković izjavio je danas da ta stranka smatra da Evropska unija treba da zabrani Hrvatskoj da slavi akciju “Oluja”, jer se radi o nezapamćenom genocidu posle Drugog svetskog rata i da zbog toga takođe treba da im zabrani ulazak u EU.
Marković je istovremeno podržao inicijativu izbegličkih udruženja da se u Srbiji podigne spomenik “Oluja” i da svaki evropski državnik treba da kada dođe u Beograd obiđe taj spomenik i da predstavnici Srbije kažu da je Srbije doživela i genocid i etničko čišćenje. “Gledao sam izveštaj hrvatskih državnika koji slave i ne stide se za nešto što je najveći zločin svih vremena”, kazao je Marković
U Srbiji poručuju da Hrvatska ne bi trebalo da slavi Oluju
BEOGRAD, 4. avgusta (Tanjug) – Predstavnici političkih stranaka u Srbiji ocenili su danas, povodom 17 godina od hrvatske vojne operacije “Oluja”, da Hrvatska ne bi trebalo da proslavlja kao državni praznik dan kada je stradalo i proterano srpsko stanovništvo i poručili da žrtve ne smeju biti zaboravljene a da odgovorni za zločine moraju biti kažnjeni.
Srpska napredna stranka saopštila je danas da Srbija nikada ne sme da zaboravi žrtve “Oluje” i da su proslave te akcije u Hrvatskoj “skandalozne i oslikavaju pravu prirodu hrvatskog režima”.
Sednica parlamenta Srbije danas je počela odavanjem pošte stradalima u “Oluji”.
Predsednik srpskog parlamenta Nebojša Stefanović (SNS) istakao je da odgovorni za zločine u “Oluji” moraju da odgovaraju, da se proterani vrate na svoja ognjišta i pozvao EU da omogući rešavanje pitanja kažnjavanja onih koji su počinili zločine.
“Srbija hoće da nastavi saradnju sa svim zemljama u okruženju, pa i sa Hrvatskom, ali želi da razgovara o tome kako da se krivci kazne i proterani vrate na svoja ognjišta”, istakao je predsednik parlamenta u izjavi Tanjugu i RTS-u.
Kako je rekao Stefanović, “Oluja” je bila jedan od najvećih zločina nad pripadnicima srpskog naroda i “egzodus u kome je ogroman broj Srba proteran sa područja Hrvatske”.
I predsednik poslaničke grupe SPS Branko Ružić istakao je da je vreme da EU zauzme stav o akciji “Oluja” i preispita činjenicu da država koje treba da postane njena članica, “najsramniji dan u svojoj istoriji slavi kao državni praznik”.
Pojedini poslanici otišli su korak dalje od pozivanja EU da osudi proslavu “Oluje” poručujući Uniji da zabrani Hrvatskoj da slavu ovaj dan.
Tog mišljenja je lider Jedinstvene Srbije Dragan Marković Palma, koji je rekao da je Oluja nezapamćeni genocid posle Drugog svetskog rata, te da toj zemlji zbog toga treba da se zabrani ulazak u EU.
Šef poslaničke grupe DS Dragoljub Mićunović kazao je da je masovno iseljavanje Srba iz Hrvatske tokom “Oluje” ostavilo tragične posledice koje građani osećaju i danas, jer i dalje ne mogu da ostvare svoja prava i dodao da je upravo to prvi korak u procesu stvaranja mira u regionu.
Poslanik NS Miroslav Markićević, kako je rekao, očekivao je od EU da će pred ulazak Hrvatske u tu zajednicu, ukidanje proslave akcije “Oluja” kao državnog praznika staviti na vrh zadataka koje bi ta zemlja trebalo da ispuni.
I lider DS S Vojislav Koštunica osudio je danas proslavu Oluje kao državnog praznika i napomenuo da ona predstavlja “strašan zločin etničkog čišćenja koji je Hrvatska počinila nad srpskim narodom”.
“Umesto da prizna ovaj zločin, pokloni se pred nevinim žrtvama, Hrvatska slavi kao pobedu surovo ubijanje nedužnih i sramno proganjanje nemoćnih ljudi”, istakao je Koštunica.
Proslavu Oluje u Hrvatskoj osudili su i predstavnici izbegličkih udruženja s ocenom da se ni posle 17 godina položaj Srba u Hrvatskoj nije mnogo promenio.
“Prošlo je 17 godina, ali položaj srpskog naroda za to vreme, nije se mnogo promenio”, rekao je predsednik Asocijacije izbegličkih udruženja Srba iz Hrvatske Milojko Budimir.
Predsednik Koalicije udruženja izbeglica u Srbiji Miodrag Linta poručio je da to udruženje od Srbije, Hrvatske, BiH i EU zahteva da se pitanja izbeglih i prognanih u ratovima devedesetih godina reše na civilizacijski način, jer je se bez toga ne može govoriti o trajnom miru poverenju.
Parastos nastradalima u “Oluji” održan je danas u Beogradu u crkvi Svetog Marka sa koje je patrijarh srpski Irinej poručio da opravdanja za takvo bezakonje i zločine koji su se desili sigurno nema.
Parastos za srpske žrtve služen je i u hramu Svete trojice u Banjaluci.
Ministar rada RS Petar Đokić izjavio je da bi Hrvatska “trebalo da se stidi i u tišini obeležava dan kada je zločinačkom akcijom ‘Oluja’ proterala više od 220.000 Srba”.
Sutrašnjoj centralnoj svečanosti povodom 17. godišnjice operacije “Oluja” u Kninu prisustvovaće i neki političari iz redova Srba u Hrvatskoj koji su prihvatili poziv predsednika Ive Josipovića da dođu na slavlje.
Poziv je tako prihvatio Veljko Džakula, rukovodilac nevladine organizacije Srpski demokratski forum, ali je odbio predsednik Srpskog narodnog veća i jedan od tri poslanika Samostalne demokratske srpske stranke u Saboru Milorad Pupovac.
Žene u crnom: Hrvatska beži od suočavanja s prošlošću
BEOGRAD, 4. avgusta 2012. (Beta) – Organizacije Žene u crnom iz Beograda i Žene građana Srebrenice sa sedištem u Tuzli obeležile su danas u centru Beograda 17. godišnjicu hrvatske akcije “Oluja” s porukom da se svi u regionu moraju suočiti sa zločinima počinjenim u njihovo ime, jer je to uslov za mirnu budućnost.
“Oluja je na prostorima bivše Jugoslavije jedan od većih zločina i počinili su ga Republika Hrvatska i njena tadašnja vlast pod vođstvom Franje Tuđmana. Mislim da se oni nisu dovoljno suočili s tim i da je to problem, kao što je to problem i u Srbiji”, rekla je novinarima na Trgu Republike aktivistkinja Žena u Crnom aktivistkinja Žena u crnom Ljiljana Radovanović.
Ona je ocenila da stanovništvo u Hrvatskoj nije učinilo neki pomak u suočavanju sa zločinima.
Oni beže od toga da priznaju, jer oni, Bože moj, idu u EU. Trebalo je da obeležimo godišnjicu ‘Oluje’ s nekim grupama iz Hrvatske, ali oni su te na odmoru, te ovo, te ono. Kako se približavaju EU, oni to još više negiraju, pa i njihova država, koja nije napravila diskontinuitet, kao što ni naša država nije napravila nikakav diskontinuitet sa zločinima”, rekla je Ljiljana Radovanović.
Dodala je da su hrvatske jedinice u “Oluji” proterale civilno stanovništvo, starce, decu i svo nenaoružano goloruko stanovništvo koji je bežalo.
“Ubijali su ih kada bi ih stigli, a njihove kuće i ognjišta spalili jer im je cilj bio da etnički očiste Krajinu od srpskog stanovništva. Izbeglice ni u Srbiji nisu dobro dočekane, jer su ih terali na Kosovo, a muškarce u Erdut i Žene u crnom su im pomogle”, rekla je Ljiljana Radovanović.
Istakla je da bez suočavanja s prošlošću nema budućnosti.
“Taman se malo krenulo, bivši predsednik Srbije (Boris) Tadić je počeo da se izvinjava, ide u Vukovar, ali postavlja se pitanje šta će biti sa dolaskom Tomislava Nikolića. Potrebno je da polako počnemo da osuđujemo sve zločine, nad Bošnjacima, Srbima i Hrvatima i svima ostalima i da se prvo suočimo sa zločinima počinjenim u naše ime pa da onda tražimo to i od drugih”, rekla je Ljiljana Radovanović.
Reiha Avdić iz organizacije Žene građana Srebrenice sa sedištem u Tuzli rekla je da se aktivistkinje te organizacije solidarišu sa svim žrtvama poginulim u ratovima u bivšoj Jugoslaviji i da je nebitno koje su nacionalnosti žrtve, nego je važno da jedni drugima pomognu, da se razumeju i sarađuju.
Skup je održan pod sloganom “Pamtimo i nećemo zaboraviti”, a okupljene aktivistkinje i aktivisti nosili su transparente na kojima je pisalo “Oluja – odgovornost Srbije i međunarodne zajednice”, “Oluja – zločin srpskog patriotizma” i “Oluja 1995 – pamtimo”.
U Oluji je iz Hrvatske u Srbiji izbeglo više od 200.000 Srba.
Prema nekim podacima, pošto preciznih podataka nema, u toj akciji nestalo je 1.805 osoba, a Hrvatski helsinški odbor za ljudska prava tvrdi da je tokom te operacije poginulo ukupno 677 civila.
Dokumentaciono informativni centar “Veritas” u svojoj evidenciji ima imena 1.960 poginulih i nestalih Srba, od čega 1.205 civila, među njima 522 žene i 12 dece.
Povezani tekstovi
