Deca od deset godina u Hrvatskoj u školi uče da su njihovim “tatama Srbi sekli spolovila”, a “mamama sise”...Skandalozni stihovi (pogledajte okvir) u kojima su Srbi predstavljeni kao koljači civila i dece deo su knjige “Pusa od krampusa”, pesnika Zvonimira Baloga, koja je na spisku literature sa kog učitelji biraju obaveznu lektiru.
“U hercegovačkim, istarskim i ličkim jamama još se urlik vrti, leleče jeka očajnickog padanja”, glasi još jedan jedan od ogavnih stihova pesme “Gospa međugorska”.
Izvrtanje činjenica
U ovoj knjizi stoji i sledeće “objašnjenje” za decu koja, podsetimo, imaju deset godina: “Hrvatski je narod najugroženiji, najnesretniji na planetu! Blajburg, Jazovka i druge špilje postaje su našeg križnog puta, dio hrvatske su zbilje. U hercegovačkim, istarskim i ličkim jamama još se urlik vrti, leleče jeka očajničkog padanja. U carstvu bezumne podivljale smrti pod zastavom pobjednika slavile su se laži i padanja”.
Predsednik dokumentacionog centra Veritas Savo Štrbac kaže za Srpski telegraf da Hrvati od malih nogu uče decu mržnji prema Srbima, i to izvrćući istorijske činjenice.
- Ta lektira i stihovi samo govore o tome kako se indoktrinira jedan narod, a mržnju prema nekome je najlakše usaditi deci. Već u predškolskom uzrastu se hrvatska deca kroz slikovnice ili pesmice uče strašnoj mržnji prema svemu što je srpsko – navodi Štrbac.
On dodaje i da jame u Lici i Hercegovini jesu postojale, ali da su u njih bacane srpske žrtve koje su ubijali Hrvati na najstrašnije moguće načine, te da su stihovi iz ove navodno dečje pesme potpuno suprotni od činjenica.
Pogled u ogledalo
Da ovakvom lektirom Hrvati nanose štetu pre svega sami sebi, ističe analitičar Dragomir Anđelković.
- Pesma je krajnje neprimerena spram uzrasta đaka i ta vrsta pristupa može stvoriti ozbiljne psihološke probleme kod dece. Druga strana medalje je istina. Ako već žele da edukuju učenike o istoriji, Hrvati onda prvo treba da kažu istinu o sopstvenim zločinima iz vremena Drugog svetskog rata. Ratovi devedesetih samo su senka ustaškog genocida nad Srbima, nad kojim su se čak i nacisti zgražavali – podseća Anđelković.
| I ovo su primeri iz hrvatskog školstva | |
|---|---|
| * Krešimir Bagarić, hrvatski veroučitelj, govorio je osmacima na času o tome da je trebalo Srbe nabiti na kolac.- Mi smo budale, trebali smo pustiti dva koridora. Jedan do Zagreba, a drugi do Rijeke. Pa kad im nabijaju glave na kolac, onda da uđemo – širio je mržnju Bagarić. | |
| * Ustaški pevač Marko Perković Tompson održao je u novembru prošle godine predavanje srednjoškolcima na temu “Vera, ljubav i domovina”. | |
| * Zagrebačka školska čitanka-priručnik “Domovinski rat” našla se pre dve godine u centru pažnje jer su u njoj Srbi predstavljeni kao “pobunjeni Srbi”, “srpski teroristi”, “agresori”, “ekstremisti”, a Hrvati kao nacija-žrtva. |
Srpski predavači zgroženi su štivom koje se servira hrvatskim đacima. Učiteljica Nataša Nikolić Gajić šokirana je sadržajem lektire za četvrtake:
- Niti je primeren sadržaj, niti rečnik koji se koristi. Deca koja idu u četvrti razred suviše su mala da bi razumela teme rata. Ovakva pesma može samo da podstiče nasilje i druga ružna osećanja kod dece.
Deo pesme “Gospa međugorska”
“Nisu bile izbirljive provalničke kame,
djeci su parale utrobe, kopale su oči.
Bez spolovila ostajali su tate, bez sisa mame.
Iz hrvatskih usta hrvatski jezik
užarenim su kliještima čupali,
kad bi pod okriljem mraka,
krvavih očiju u usnule domove upali”.
Pobunili se i Hrvati
Protiv ogavnih stihova pobunili su se roditelji četvrtaka, ali (mora se reći) i veći deo hrvatske javnosti. Ovo su neki od komentara na sajtu Index.hr:
- Tipična ratna propaganda
- Ova nazovipesma spada isključivo u koš za smeće jer je čak na nižem nivou od tekstova Tupsonovih pesmica
- Treba mladima naglašavati pozitivne primere, a ne nešto najstrašnije
- Ovo je sve samo ne poezija i lektira
Povezani tekstovi
