Bivši britanski oficir u sastavu Unprofora na suđenju Ratku Mladiću rekao da su se nakon prvog udara na Markale 5. februara 1994. godine “vrtele” različite informacije na osnovu kojih je zaključio da vojska bosanskih Srba “vrlo verovatno” nije odgovorna za masakr
Tvrdnje bivšeg pripadnika Unprofora u Sarajevu koji na poziv odbrane Ratka Mladića svedoči pod pseudonimom GRM-097, merama zaštite lika i izmene glasa, uklapaju se u tezu po kojoj za artiljerijske i snajperske napade na građane Sarajeva nije odgovorna vojska bosanskih Srba pod komandom optuženog već “muslimanska strana”. Oni su, rekao je svedok, “bili skloni” napadima na sopstveni narod, sve sa ciljem da se izazove međunarodna intervencija protiv Srba.
Glavna tema svedokove izjave timu odbrane i iskaza – makar manjeg dela koji je bio otvoren za javnost – čine tvrdnje o navodnom samogranatiranju tržnice Markale od strane “muslimanskih snaga”. Rekao je da je nakon 5. februara 1994. kada je u eksploziji granate, po optužnici, ubijeno 66 a ranjeno bar 140 ljudi na sarajevskoj tržnici, čuo da se za napad optužuju Srbi. Ali da su ubrzo u Unprofor počele da pristižu informacije koje su bacale sumnju na takvu pretpostavku.
Mnogo informacija se, kako je rekao, “vrtelo u to vreme”: od toga da je granata detonirana sa zemlje, bačena sa zgrade ili ispaljena sa teritorije pod kontrolom Armije BiH. Njemu je najbliža poslednja jer smatra da je zbog blizine i visine zgrada oko pijace, projektil morao imati visoku putanju, što sugeriše da je ispaljen sa male udaljenosti, odnosno sa dela grada pod bosanskom kontrolom. Čuo je da je za masakr odgovorna grupa mudžahedina iz grada, mada priznaje da nikad nijednog takvog vojnika nije video u Sarajevu. Sve u svemu, zaključio je da srpska vojska “vrlo verovatno” nije odgovorna za prvi udar na Markale.
Osim “samogranatiranja”, bosanska strana je, smatra svedok, pokušavala da iznudi međunarodnu intervenciju i tako što je otvarala vatru na srpske položaje iz blizine civilnih zgrada poput bolnica i škola, sa namerom da Srbi odgovore na vatru od koje bi stradali sarajevski građani. Tako je u proleće 1995. godine isposlovana intervencija NATO protiv Mladićeve vojske, nakon čega su Srbi pripadnike Unprofora uzeli za taoce, odnosno ratne zarobljenike, jer su ih tretirali kao neprijateljske vojnike. Prema taocima se, naglašava svedok, “dobro postupalo”.
Bivši britanski Unproforac iskaz nastavlja sutra.
Povezani tekstovi
