Svedočenjem novinarke vukovarskog radija Karmen Brlić Jovanović, odbrana osporava da je Goran Hadžić pisao poeziju ili se “na bilo koji način isticao ili nametao svoje mišljenje”. Pesnik bi “morao biti razigrana duša a ne ozbiljan gospodin” poput Hadžića, poručila je svedokinja
Dokazni postupak odbrane Gorana Hadžića, bivšeg predsednika Vlade SAO Istočna Slavonija nastavljen je svedočenjem Karmen Brlić Jovanović koja je od početka sedamdesetih do 24. avgusta 1991. godine radila kao novinar na vukovarskom radiju. Svedokinja je vodila emisiju “Nedeljom u 10” u kojoj su, s vremena na vreme, gostovali lokalni pesnici.
Njenim svedočenjem, odbrana nastoji da ospori iskaz svedokinje optužbe Samire Baranjek koja je tvrdila da je bivši predsednik Vlade SAO Istočna Slavonija predstavljao svoje pesme na Radio Vukovaru i dolazio u atelje njenog pokojnog supruga gde su “gledali umetničke slike i čitali poeziju”. Na osnovu tih poseta, svedokinja Baranjek je navodno prepoznala Hadžića u osnovnoj školi u Borovo selu 19. i 20. novembra 1991. godine gde se, tvrdi, raspitivao za njenog pokojnog supruga kojeg je tada videla poslednji put.
Svedokinja Brlić Jovanović je potvrdila da je u emisiji “Nedeljom u 10” gostovao pesnik Branko Kovačević koji, po odbrani, izgledom podseća na Hadžića. Takođe je, uz osmeh, dodala da bi pesnik “morao biti razigrana duša a ne ozbiljan gospodin” poput Hadžića. Svedokinja je rekla da je Hadžića intervjuisala nakon što je uhapšen na Plitvicama 31. marta 1991. godine i da je bio političar sklon “kompromisima i dogovorima, da se nije “ničemu protivio” niti se “posebno isticao ili nametao svoje mišljenje”. Takođe se zalagao da se ukloni oružje “koje izaziva strah” i da se “kontrolišu pojedinci koji se ne ponašaju primereno civilnom okruženju”.
Svedokinja je potom opisala kako je 12. novembra 1991. godine, zajedno sa još oko stotinu civila evakuisana u skladište Veleprometa odakle su dva dana kasnije prebačeni u susedni Šid, sa druge strane granice. U Vukovar se vraćala u tri navrata 16. i 26. novembra a potom 21. decembra. Svaki put su joj, kaže, bile potrebne službene propusnice koje je dobijala od oficira bivše JNA, u Šidu. Te propusnice, po braniocu, potvrđuju tezu odbrane da je “JNA bila organizacija koja je imala potpunu kontrolu nad tim područjem”.
Tužitelja je u unakrsnom ispitivanju sugerisala da je svedokinja Hadžića poznavala isključivo kao političara i da nije bila upoznata sa njegovim hobijima koji su uključivali “čitanje poezije”, “dresuru pasa” i borilačke veštine. Takođe je svedokinju upitala da li zna da su njene kolege Siniša Glavašević i Branko Polovina ubijeni u noći između 20. i 21. novembra 1991. godine na poljoprivrednom dobru Ovčara sa još oko 200 ljudi dovedenih iz vukovarske bolnice. Brlić Jovanović je odgovorila da je za to čula “tek u novije vreme”.
Suđenje Goranu Hadžiću nastavlja se sutra iskazom novog svedoka odbrane.
Povezani tekstovi
