Pre 33 godine, 25. februara 1992. godine u Daruvaru pripadnik Hrvatske vojske, tada dvadesetogodišnji Jožica Mudri, likvidirao je četvoročlanu srpsku porodicu Radosavljević: Radeta (36), njegovu suprugu Jovanku (32) i njihove maloletne sinove Dejana (14) i Nenada (10).
Toga dana, oko 19.15 časova, u kuću Radosavljevića navratio je Jožica Mudri u uniformi vojnog policajca i u toku višečasovnog razgovora sa vlasnikom kuće, motivisan činjenicom da su Radosavljevići srpske nacionalnosti, izvadio pištolj iz futrole i iz neposredne blizine u njih ispalio 11 metaka pucajući im u glave. Pošto je Dejan i nakon pucnjave davao znakove života, Mudri mu je kuhinjskim nožem zadao još osam ubodnih rana po grudnom košu i stomaku. Zatim je tela mrtvih Radosavljevića posložio po podu trpezarije jedno do drugoga, te ih minirao plastičnim eksplozivom, što je prouzrokovalo njihovo komadanje i oštećenje cele kuće. A nakon toga monstruoznog čina, ubica je iz kuće Radosavljevića ukrao jedan video rekorder i jedan daljinski upravljač i odneo ih na poklon svojoj devojci Tajani Biljan.
Ovo je nešto skraćena verzija dispozitiva pravosnažne presude Okružnog suda u Bjelovaru, broj: K-153/52. od 7. januara 1994. godine, kojom je ubica proglašen krivim za četiri dela ubistva, jednog teškog dela protiv opšte sigurnosti i jednog dela krađe, zbog čega je osuđen na jedinstvenu kaznu od trinaest godina zatvora, koju mu je Vrhovni sud preinačio na 15 godina zatvora.
Iako je ubica u toku krivičnog postupka tvrdio da se na likvidaciju Radosavljevića odlučio nakon što mu je njegov komandir Miroslav Guberović u jednom lokalu, u koji je navratio i Radosavljević Rade, kojeg je ubica poznavao pošto su radili u istom preduzeću, rekao “da večeras mora likvidirati tog smrada” te mu u tu svrhu dao i kola na raspolaganje i pripadnika njihove jedinice Miroslava Moulisa da mu pokaže Radetovu kuću, za ovaj zločin optužen je i osuđen samo Jožica Mudri i to za klasična krivična dela ali ne i za ratni zločin.
Radetov otac Petar i sestra Milica po pravosnažnosti presude podneli su tužbu protiv Republike Hrvatske radi naknade štete. Petar umire u toku parnice, a postupak, kao jedini naslednik, preuzima njegova ćerka Milica. Opštinski sud u Daruvaru presudom iz juna 2007, koju je potvrdio i Županijski sud u Bjelovaru, odbija Miličin tužbeni zahtev u celosti, uz obrazloženje da u trenutku smrti nije živela sa bratom i njegovom porodicom te da joj ne pripada ni pravo na nematerijalnu štetu kao naslednici oca Petra, kakav stav su zauzeli i Vrhovni i Ustavni sudovi Hrvatske. S obzirom da je izgubila sporove, sudovi su presudili da ona državi Hrvatskoj naknadi trošak parničnog postupka u iznosu od oko 25.000 evra, koji joj je, na osnovu vladine Odluke o otpisu troškova parničnog postupka dosuđenih Republici Hrvatskoj… iz decembra 2023, na njen zahtev otpisan u decembru 2024.
I Jovankina majka, Pela Medaković, takođe je tužila RH za naknadu štete zbog ubijene ćerke i dva unuka, temeljeći odgovornost države na činjenici da je vojnik-ubica delo počinio oružjem, kao opasnom stvari, kojeg je vlasnik država Hrvatska. Iako je Opštinski sud u Zagrebu, kao prvostepeni, prihvatio Pelinu tužbu, Županijski sud u Zagrebu, kao drugostepeni, imao je drugačiji stav – “štetna radnja nije ni u kavoj vezi sa obavljanjem vojne službe” – i odbio Pelinu tužbu u celosti, istovremeno je obavezujući da državi plati parnične troškove od oko 1.300 evra.
Ubica je odavno izašao iz zatvora i danas živi u Daruvaru kao ugledan domaćin i “zaslužni učesnik Domovinskog rata”. I ne propušta priliku da se Milici prilikom susreta nasmije u lice.
Pored likvidacija četvoročlane porodice Kozbašić u Petrinji u novembru 1991, tročlane porodice Zec u Zagrebu u decembru 1991, četvoročlane porodice Čengić u Erveniku kod Knina u januaru 1992. i četvoročlane porodice Olujić iz Cerne kod Županje u februaru 1992, i ubistvo porodice Radosavljević iz Daruvara spada u najmonstruoznije likvidacije porodica u ratu devedesetih zbog njihove etničke pripadnosti. Supružnici u pomenutim porodicama bile su mešovitog hrvatsko-srpskog sastava, osim porodice Radosavljević u kojoj su oba supružnika bili srpske nacionalnosti.
Povezani tekstovi
