Hrvatska vojska je 4. avgusta 1995. godine na području tadašnje RSK počela operaciju “Oluja”, u kojoj je ubijeno ili nestalo oko 2.000 Srba, a proterano više od 280.000, a jednu od najtužnijih pesama o padu Krajine, “Poslednji krajiški stroj”, napisao je pesnik Saša Borisov Vukičević.
Pesmu prenosimo u celosti.
POSLJEDNJI KRAJIŠKI STROJ
Kolona jedan po jedan,
traktora nezna se broj,
očima suznim u bezdan gledam,
kreće se posljednji krajiški stroj.
Trese se trošna kabina,
ja i otac u njoj,
trese oluja iz pravca Knina,
kreće se posljednji krajiški stroj.
Otac je pogleda mrka,
gleda u karabin svoj,
suze mu skriva zborana ruka,
kreće se posljednji krajiški stroj.
Za tren sam odrasto naglo,
gledaš li Gospode moj.
Gledaš li,vidiš li šta nas je snašlo,
kreće se posljednji krajiški stroj.
Noćas te ubiše zlobom,
bez borbe predaše boj,
odlazim Krajino,ti ostaj zbogom,
kreće se posljednji krajiški stroj.
Povezani tekstovi
