BEOGRAD, 14. MARTA /SRNA/ – Direktor Dokumentaciono-informativnog centra “Veritas” Savo Štrbac izjavio je Srni da su srpske argumente o genocidu nad Srbima u Hrvatskoj sudije Međunarodnog suda pravde slušale otvorenih očiju i usta, dok je hrvatski sudija u jednom momentu pridrijemao.
Štrbac je naveo da su tokom iznošenja argumenata Srbije pred Međunarodnim sudom pravde, koji sudi u međusobnim tužbama Srbije i Hrvatske za genocid, sudije veoma pažljivo slušale srpske argumente.
On je naveo da je član srpskog tima i svjetski ekspert za genocid Vilijam Šabas rekao da su u hrvatskoj akciji “Oluja” ubijani svi, i vojnici i civili i sve što se stiglo, dok u Srebrenici nisu ubijani žene i djeca, nego samo vojnici.
Štrbac, čiju su izjavu kao i izjave drugih srpskih svjedoka, advokati srpskog tima tokom ove sedmice predstavili pred sudom, rekao je da je zadovoljan kako su srpska stradanja u Hrvatskoj predstavljena i u činjeničnom i pravnom dijelu.
“`Veritasove` brojke i Savo Štrbac su bili u centru pažnje. Sudije su, čini se, zaista pomno slušale srpske argumente. Generalna ocjena svih je da su zaista pažljivo slušali, najpažljivije od kada je krenuo proces”, naveo je Štrbac.
On kaže da se hrvatski ad hok sudija juče zakašljao dugo, dok je srpski tim iznosio argumente, a danas je i jedini od svih pridrijemao dok su čitani “Veritasovi” podaci o stradanju Srba.
“Mislio sam da se pokazuje ingorantski odnos, ali su mi rekli da se radi o bolešljivom čovjeku koji je i ranije znao da zadrijema. Ali su zato ostale sudije slušali otvorenih očiju i usta”, rekao je Štrbac.
On naveo da je Šabas, nesporni autoritet broj jedan o pitanju genocida, rekao da “ako je nešto bilo genocida u toku rata u
Hrvatskoj, onda je to bila samo `Oluja` i ništa više”, jer samo ta akcija ispunjava sve pretpostavke o genocidu.
Prema njegovim riječima, Šabas je naveo da se “Oluja” ne može gledati zasebno, jer je ona posljednji čin frustriranog etničkog čišćenja koje je počelo hrvatskim akcijama od kako je Krajina stavljena pod UN, među kojima su akcije “Maslenica”, “Medački džep”, “Bljesak” i druge.
Srpski tim je, naveo je Štrbac, iznio argumentaciju da su te akcije izvedene po istom principu kao i “Oluja” i da se išlo ka sve većem obuhvatu dok se nije došlo do “Oluje”, koja je obuhvatila najveća stradanja i prostor sa posljedicama da je više od 220.000 Srba protjerano.
On je rekao da se tokom izlaganja srpskog tima čulo dosta novih činjenica kada je u pitanju srpska tragedija, a 99,9 odnosno onoga što je iznio hrvatski tim već se ranije čulo na suđenjima u Haškom tribunalu u slučajevima “Martića”, “Šešelja”, “Hadžića”, “Babića” i drugih.
On je dodao da će sljedeće sedmice hrvatski tim da odgovara na argumente iz srpske kontratužbe, te dodao da srpska strana ne spori da su Hrvati stradali u ratu, ali svi ti događaji ne dosežu nivo genocida, jer nema genocidne namjere.
U svom dokazivanju genocidne namjere Srbije, hrvatski tim se, kaže Štrbac, pozivao na Vojislava Šešelja i Milana Paroškog, na njihovu ideju o Velikoj Srbiji i na Memorandum SANU-a, ali srpska strana je to osporavala, jer takve ideje nikada nisu bile državna politika.
On je napomenuo da je srpski tim u dokazivanju genocidne namjere Hrvatske iznio dosta citata Franje Tuđmana i njegovih generala i saradnika /Gojka Šuška, Šime Džodana i drugih/, a posebno su pomenuti Brionski transkripti, iz kojih je izvučena nesporna genocidna namjera hrvatskog vrha.
Štrbac je izrazio zadovoljstvo što je u sudnici Međunarodnog suda pravde, među posmatračima suđenja, bio jedini autentični svjedok iz “Oluje”. On je zahvalio, ispred Krajišnika i Srba iz Hrvatske, svim članovima srpskog tima, sa Sašom Obradovićem na čelu.
Povezani tekstovi
