1991.
* Cicvara Josif sin Jove, 1914; Gojković Rade sin Gojka, 1943; Kukić Slobodan sin Vučana, 1949; Maksimović Savo sin Cvije, 1947. i Žestić Jovo sin Pavla, 1933, svi iz Pakračke Klise kod Pakraca, uhapšeni su kod svojih kuća od strane pripadnika ZNG-a i odveden u logor u Marino Selo, gdje su i ubijeni.
* U borbama oko Vukovara poginuli su pripadnici JNA: Kovačević Slobodan sin Đorđa, 1969. iz Trpinje kod Vukovara; Teofilović Zdravko sin Stevana, 1953. iz Jankovaca; Vignjević Dragan sin Jovana, 1970. iz Vukovara; Tolić Marko sin Mirka, 1932. iz Borova sela; Klajsner Branislav sin Živorada, 1963. iz Beograda; Marjanović Bodin sin Aleksije, 1963. iz Beograda; Đukić Milan 1956. iz Vukovara; Uzelac Mile sin Manojla, 1962. iz Vukovara; Nunić Rajko sin Branka, 1936. iz Borova Naselja; Pantić Jovan, 1936. iz Borova Naselja; Grbić Boško sin Milana, 1941. iz Vukovara; Vučkvoić Stevo sin Miloša, 1972. iz Trnakovca kod Nove Gradiške; Ibrahimi Zafir sin Ramadana, 1970. iz Beograda; Prelić Goran sin Mile, 1971. iz Pančeva; Jovanov Sava sin Nikole, 1960. iz Omoljice kod Pančeva; Stojanović Slobodan sin Vidoja, 1947. iz Beograda; Malecki Stevo iz Borova Naselja; Žunić Nedeljko sin Petra 1959. iz Vukovara; Nestorov Ivan sin Nedeljka, 1948. iz Zrenjanina; Mitošević Neven sin Save, 1970. iz Vrbasa; Perić Jovan sin Dragutina, 1955. iz Kragujevca; Maksimović Srećko sin Tomislava, 1971. iz Mladenovca; Marković Zoran sin Radenka, 1960. iz Kragujevca; Rosić Stanislav sin Ranisava, 1963. iz Kragujevca; Stanković Negoslav sin Radojice, 1954. iz Beograda i Veljković Dragan sin Vojislava, 1965. iz Pirota.
* Nakon pet dana izuzetno teških borbi u neposrednoj blizini Dubrovnika, prestala su borbena dejstva zaraćenih strana. Načelnik štaba Vojno-pomorskog sektora “Boka” JNA kapetan vojnog broad, Milan Zec, u Kuparima je, u vezi s tim, izjavio: “Na molbu Vrhovništva Hrvatske, Sekretar SSNO general armije Veljko Kadijević prihvatio je da se uspostavi novo primirje u neposrednom okruženju grada Dubrovnika”. Ovo je bilo trinaesto primirje na ovom ratištu.
* Italijanska policija u Veneciji uhapsila je grupu trgovaca oružjem. Prema nezvaničnom saopštenju, oružje je bilo namjenjeno Hrvatskom tržištu.
1995.
* Političke stranke u Srbiji različito su ocijenile Erdutski sporazum. Predsjednik SPO Vuk Drašković izjavio je da je alternativa sporazumu – rat. SPS saopštio je da je Erdutski sporazum štiti srpske nacionalne interese. Predsjednik DS Zoran Đinđić izjavio je da je mir jedino logično rješenje, ali je uzročnik slavonske krize i srpskih žrtava vlast u Beogradu. Predsjednik srpskih radikala, Vojislav Šešelj, izjavio je da je znao da će Slobodan Milošević predate Hrvatima i istočni deo Srpske Krajine, jer bi novi talas izbjeglica ugrozio njegovu vladavinu. Predstavnik DSS Vojislav Koštunica rekao je da je Erdutskim sporazumom “prodat i poslednji deo RSK”.
* Po mišljenju predsjednika SAD, Bila Klintona, Erdutski sporazum je “veliki korak” ka opštem mirovnom sporazumu na Balkanu. Pozitivne ocjene izrečene su i u sjedištu EU i NATO, a SB UN je takođe pozdravio sporazum o mironom rešenju statusa Istočne Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema i nagovjestio da će odmah pristupiti pripremama za usvajanje odgovarajuće rezolucije.
* Dio Hrvatske opozicije oštro je kritikovao potpisivanje Erdutskog sporazuma. Prema tvrdnji Dražena Budiše “Erdutski sporazum je ispunio očekivanja hrvatske javnosti”. Predsjednik SDP Ivica Račan izjavio je da će sa ostankom Srba prispjelih iz raznih djelova Hrvatske “značajno promijeniti etnička struktura”. Najveće rezerve izrazila je Hrvatska stranka prava, koja žali što nije primenjena ratna opcija. Zvanični mediji veličaju Sporazum kao uspeh hrvatske politike.
Veritas.info
Povezani tekstovi
