1990.
* Predsjedništvo SFRJ je na sjednici na kojoj je predsjedavao predsjednik dr Borislav Jović, rasapravljalo o najavljenom plebiscitu, o samostalnosti i nezavisnosti Republike Slovenije. Ocjenjeno je da je to protivustavan i jednostran akt. Politikom svršenog čina pokušava se drugim jugoslovenskim republikama nametnuti rješenje, nezavisno od njihovih prava i interesa.
1991.
* Reagujući na odluke EZ i ocjenjujući ih kao podršku unilateralnim i protivustavnim aktima secesije i pokušaja ukidanja Jugoslavije kao jedinog subjekta međunarodnog prava, Predsjedništvo SFRJ je zatražilo pomoć UN u interesu očuvanja integriteta i suvereniteta Jugoslavije. Upućeno je takođe pismo Arbitražnoj komisiji Konferencije o Jugoslaviji, u kojem je ukazano na potrebu postojanja jednakih prava Srba u Hrvatskoj i BiH na samoopredeljenje, u slučaju da se drugi narodi u tim republikama odluče na odvajanje od Jugoslavije.
* Njemački i austrijski ministri spoljnih poslova, Helmut Kol i Alojz Mok, najavili su da će Njemačka i Austrija 15. januara uspostaviti redovne i diplomatske odnose sa Hrvatskom i Slovenijom.
* U kuću Mileusnić Petra nekoliko hrvatskih vojnika sa fantomkama nasilno je upalo, odmah su počeli šutirati i udarati Petra. Kada je pao na zemlju odvukli su ga u kuhinju gde su se skrivali njegova supruga Vera Mileusnić (1940), kćer Goranka Mileusnić (1969) i komšinica Blaženka Slabak (1941). Blaženki su odsjekli prst, preklali je, da bi zatim u nju ispalili 7 hitaca. U Goranku je ispaljeno 17 hitaca, obe su bile na mjestu mrtve. Veri su prvo naredili da im skuva kafu a zatim u nju ispalili 15 hitaca. Potom su pucali i u već prebijenog Petra, i napustili kuću misleći da su sve pobili. Petar je uspeo da preživi. Ovaj zločin počinili su pripadnici Prve gardijske brigade Tigrovi i to: Željko Belina, Dejan Milić, Ivan Grgić, Zdravko Plesec i Dubrovko Leskovar. Presudom ŽS Zagreb 2013. godine Željko Belina osuđen je na 10 godina, a Dejan Milić na 9 godina zatvora, VS RH je iste godine potvrdio presudu.
* U Batinjanima, opština Daruvar, ubijena je Bogdanović Svaka (1913).
* U Kusonjama, opština Pakrac, ubijene su Bosanac Mara (1910) i Panić Petra (1924).
1992.
* Kopredsjednik Mirovne konferencije o Jugoslaviji, Sajrus Vens, razgovarao je u Njujorku sa generalnim sekretarom UN Butrosom Galijem. Nakon ovog razgovora Vens se u Vašingtonu susreo sa predsjednikom SAD-a, Džordžem Bušom, i državnim sekretarom Džejmsom Bejkerom.
1994.
* U posljednjoj ofanzivi HVO i regularne vojske iz pravca Livna prema Grahovu, svaki drugi stanovnik grahovske opštine protjeran je sa svog ognjšta. Jedinice HVO i HV uništile su osam srpskih sela Čaprazlije, Provo, Gubin i Sajković, na sjevernim padinama Dinare, te Čelebić, Bujmunte, Radanaovce i Vrbicu, sa južne strane planine Staretine.
* Bivši američki predsjednik, Džimi Karter, poslije sastanka u Zagrebu sa predstavnicima mirovnih snaga UN i predsjednikom Hrvatske, Franjom Tuđmanom, doputovao je u Sarajevo, gdje se susreo s predsjednikom Predsjedništav Alijom Izetbegovićem.
* Vlada SRJ najoštrije je osudila prisustvo regularnih jedinica RH na teritoriji bivše BiH. U Saopštenju Vlade SRJ tvrdi se da je učešće oko hiljadu pripadnika regularne vojske Hrvatske u borbama kod Glamoča i Grahova gruba povreda međunarodnog prava i principa povelje UN, kao kršenje rezolucija SB 752, 757 i 787.
1995.
* U Petersburgu kraj Bona je održana privremena Konferencija za pregovore o razoružanju i regionalnoj stabilnosti u bivšoj SFRJ. Riječ je o sprovođenju Aneksa 1B Dejtonskog sporazuma, koji se tiče mjera bezbjednosti jačanja povjerenja u BiH, mjera jačanja bezbjednosti i povezivanja u region, mjera kontrole naoružanja u podregionu i , najzad mjera uspostavljanja regionalne ravnoteže unutar i oko bivše SFRJ. Njime je propisano da se odnos teškog naoružanja između SRJ, Hrvatske i BiH izbalansira u proporcijama 5:2:2. Tako da bi SRJ morala svoje teško naoružanje da smanji za 25 %. Na konferenciji su učestvovali predstavnici 32 zemlje, na kojoj je dogovoreno da pregovori o razoružanju i regionalnoj stabilnosti počnu 4. januara 1996. godine u Beču pod pokriveteljstvom OEBS-a. Hrvatski ministar spoljnih poslova, Mate Granić, je dalje učešće Hrvatske u pregovorima uslovio međusobnim priznavanjem Hrvatske i SRJ, dok je jugoslovenski šef diplomatije Milan Milutinović učešće Beograda uslovio povratkom SRJ u OEBS.
Veritas.info
Povezani tekstovi
