Ovogodišnja međunarodna kulturno-književna manifestacija „Jesen u Erdabovu” u Dalju, održana nedavno, započeta je otkrivanjem spomen-ploče na rodnoj kući Đorđa Ocića (1934–2008), pisca i filozofa, kreatora mitskog toponima „Erdabovo” (Erdut–Dalj–Borovo–Vukovar).
Ova manifestacija ustanovljena 2014. godine na naučnom skupu „Povratak u Erdabovo” povodom 80 godina od rođenja srpskog književnika, prvi put je održana 2015. i spada u događaje značajne za kulturu Srba u Hrvatskoj.
Otvarajući manifestaciju ispred Ocićeve kuće, Đorđe Nešić, književnik i upravnik Kulturno naučnog centra „Milutin Milanković” (centar je i glavni organizator ove manifestacije), pročitao je odlomak iz romana Đorđa Ocića u kome se prepoznaje opis kuće na koju je ploča postavljena.
Spomen-ploču svečano su otkrili dr Dragan Hamović, posebni savetnik ministra kulture Republike Srbije, i Jugoslav Vesić, načelnik opštine Erdut.
„I dok je bio s ove strane života, Đorđe Ocić se vraćao ovoj kući, slično svom zemljaku i junaku Milutinu Milankoviću koji je kući svojih predaka posvetio birane stranice, vraćao se i oduživao dug svom leglu, kao što je od svoje šire domaje oblikovao književni toponim ugrađen u naziv ove manifestacije. I sada je njegova sen negde tu i motri, kada smo pred kamenom pločom na zidu Ocića kuće, jer, prema Čajkanoviću, seni se najradije vezuju upravo za kamen”, rekao je Hamović prilikom otkrivanja ploče.
Načelnik opštine je, pomenuvši i rodnu kuću Milutina Milankovića i Vladičanski dvor, kao daljske kulturno-istorijske znamenitosti, naglasio da je namera zajednice bila da se na ovaj način oduži Đorđu Ociću koji je u svom književnom delu opisivao zavičaj, ostajući u nadi da će Dalj ostati središte kulture Srba u ovom kraju.
O značaju ovog mesta na desnoj strani Dunava svedočili su i svedoče brojni pisci, a svojim književnim stvaralaštvom Đorđe Ocić je u vanvremenu priču o Dalju utkao stranice još jednog, dunavskog, zaveta.
Ocićevim plodnim stvaralaštvom preovlađuju romani, ali je pisao i drame, pripovetke i književnost za decu. Laureat je nagrade „Miloš Crnjanski” i nekoliko nagrada za drame, a njegova izabrana dela su 2012. godine objavili „Službeni glasnik” i „Srpska književna zadruga”.
Za ovih deset godina o Ociću su pisali kritičari koji su njegov rad odavno pratili (Marko Nedić, Dušan Ivanić, Jovan Pejčić, Dobrivoje Stanojević, Petar Arbutina…), ali se reč o njemu proširila i kod onih koji su se s njegovim književnim delom upoznali tek nakon piščeve smrti (Slavica Garonja Radovanac, Svetlana Milašinović, Dragana Todoreskov…).
U okviru ove manifestacije, prvo u Kulturno-naučnom centru „Milutin Milanković” u Dalju, a potom i u Etnološkom centru u Belom Manastiru, predstavljen je zbornik radova „Književni i kritičarski opus Milana Kašanina” sa prošlogodišnjeg naučnog skupa održanog u okviru ove manifestacije, a o njemu su govorili dr Jana Aleksić i dr Bojan Đorđević.
O knjizi Srđana Orsića „Lik stranca u srpskom romanu 19. veka” govorio je Aleksandar Ilinčić, dok je publiku s knjigom „Priča o učitelju” upoznala njena autorka Anđelka Pavić. Pomenuvši da je zbornik o Kašaninu prvi zbornik o ovoj znamenitoj ličnosti srpske kulture, Jana Aleksić je podvukla da je u Dalju na svojevrstan način objedinjeno stvaralaštvo ove trojice velikana – Milankovića, Kašanina i Ocića.
Povezani tekstovi
