Koliko su verodostojni podaci Sigurnosno-obaveštajne agencije Hrvatske o postojanju „aktivnih organizacija i pristaša četničkih pokreta u državama okruženja, ali i šire”?
Nedavno je na sednici Županijske skupštine Sisačko-moslavačke županije zastupnik Željko Soldo (HSP) vulgarno napao dožupana iz redova srpske nacionalne manjine Bogdana Rkmana (SDSS) dok je ovaj za govornicom odgovarao na pitanje zastupnika Zdenka Korena (HSP): „Ima li, kao bivši pripadnik srpske agresorske vojske, saznanja o delovanju novih četničkih i velikosrpskih ekstremističkih organizacija na području Sisačke županije, o čemu piše u šestomesečnom izveštaju SOA?” Nije me iznenadio napad na Rkmana, jer ih je i ranije bilo, već zastupnikovo pozivanje na izveštaj SOA.
U prvi mah sam pomislio da zastupnik insinuira kako bi provocirao Rkmana s obzirom na to da su Soldo i Koren iz iste stranke sa krajnje desnice. Pomenuti izveštaj sam pronašao na sajtu SOA (www.soa.hr) i u njemu u poglavlju „ekstremizam” pronašao skoro identičan pasus: „I dalje su aktivne organizacije i pristaše četničkih pokreta u državama okruženja, ali i šire. Pri tome postoje i kontakti prema istomišljenicima u Republici Hrvatskoj te prema ostalim organizacijama i pojedincima s velikosrpskim ideološkim polazištima”.
Na istom sajtu pronašao sam i pojašnjenje da u RH postoje dve sigurnosno-obaveštajne agencije: Sigurnosno-obaveštajna agencija (SOA) i Vojna sigurnosno-obaveštajna agencija (VSOA); njihov zadatak je prikupljanje i analiza podataka koji su od značaja za nacionalnu sigurnost (bezbednost) i koji su nužni za donošenje odluka u zaštiti nacionalnih interesa. Dakle, u pitanju je državna institucija poput NKVD u bivšem Sovjetskom Savezu, odnosno CIA u Americi ili UDBA i bivšoj SFRJ, s tom razlikom što SOA od prošle godine javno objavljuje neke od prikupljenih podataka.
Samo po sebi se nameće pitanje koliko su verodostojni javnosti dostupni podaci SOA o postojanju „aktivnih organizacija i pristaša četničkih pokreta u državama okruženja, ali i šire”?
Prognanik sam iz Hrvatske i prilično sam aktivan u izbegličkom korpusu i u Srbiji i Srpskoj i nije mi poznato da u njima deluju bilo kakve četničke ili pročetničke organizacije. Odavno su se ugasile ili zaćutale i one iz devedesetih. Istina, društvo okupljeno oko „Veritasa” zalaže se za implementaciju „Plana Z-4”, po kojem je trebalo da Srbi sa područja SAO Krajine dobiju „državu u državi”. Taj plan je predlog međunarodne zajednice (SAD, RF, EU i UN), Srbi iz RSK su svojevremeno odbili da ga „prime u ruke”, dok su ga predstavnici Hrvatske prihvatili kao osnov za razgovore o konačnom rešenju hrvatsko-srpskog spora, pa oni koji se zalažu za njegovu implementaciju ne mogu se okvalifikovati kao „pristaše četničkih pokreta”.
Sva je prilika da je SOA „napamet” izbacila u javnost pomenutu floskulu s namerom da od Srba i u Hrvatskoj i van nje pravi stalnog neprijatelja s ciljem sprečavanja njihova povratka i zagorčavanja života onima koji su ostali ili se vratili na svoja ognjišta. Napadajući dožupana iz srpske nacionalne manjine zastupnici Županijske skupštine Sisačko-moslavačke županije sa desnog političkog spektra su se jasno i glasno pozvali na izveštaj SOA, a neki drugi, i kad se ne pozivaju direktno na izvještaj SOA, to isto rade na terenu napadajući na Srbe i njihove istorijske, duhovne i kulturne spomenike, uključujući i pismo.
Na istom sajtu piše da SOA samostalno ili u koordinaciji s drugim nadležnim telima u RH prikuplja podatke i dokumentaciju u svrhu utvrđivanja okolnosti počinjenja ratnih zločina za vreme Domovinskog rata i na utvrđivanju mesta boravka osoba za kojima je RH raspisala poternice a nalaze se u bekstvu od krivične odgovornosti.
Sada je i meni mnogo jasnije kako se i dvadeset godina po završetku rata proizvode na desetine novih ratnih zločinaca na godišnjem nivou. Naravno, zločinci su Srbi i pripadnici bivše JNA. Jasno mi je i zašto se lojalni građani srpske nacionalnosti proglašavaju neprijateljima. SOA, zapravo, sprovodi davno zacrtanu nacionalnu strategiju o „konačnom rešenju” srpskog pitanja u Hrvatskoj.
Dokumentaciono-informacioni centar „Veritas”