Dokumentaciono-informacioni centar “Veritas” ocijenio je da oslobađanje visokih hrvatskih oficira, minimalne kazne zatvora ispod zakonskog minimuma, te neprocesuiranje mnogih učesnika u zločinu protiv Srba u akciji “Medački cep”, pokazuju da Hrvatska još nije spremna da se suoči sa tamnijom stranom svoje nedavne prošlosti.
U saopštenju povodom 24 godine od zločina u tri srpska sela Divoselo, Čitluk i Počitelj, kada je pred očima Unprofora, ubijeno 88 Srba, ocjenjuje se da ovako male presude i neprocesuiranje odgovornih odvraća prognane Srbe od povratka u pusta i šikarom obrasla sela “Medačkog džepa”.
Podsjeća se da je od ukupno 84 pronađena posmrtna ostatka, još sedam ostalo neidentifikovano, kao i da u toj hrvatskoj akciji ranjenika uopšte nije bilo, dok su sva tri sela opljačkana, potom sravnjena sa zemljom po sistemu “spržene zemlje”.
“Upravo ta činjenica i rezultati pregleda tijela na srpskoj strani /razbijene lubanje, mnogobrojne prostrelne rane iz neposredne blizine, odsječeni dijelovi tijela, živi bacani u vatru/, upućuju na zaključak da se radilo o sistematskom ubijanju zarobljenih i ranjenih”, navodi se u saopštenju.
U aprilu 1991. godine u Divoselu je živjelo 344, u Počitelju 307, a u Čitluku 129 žitelja, skoro svi srpske nacionalnosti. U septembru 2017. godine u Počitelju žive tri starice, u Čitluku živi jedan bračni bar, dok u Divoselu nema nikoga.
“Veritas” napominje da je 9. septembra 1993. godine Hrvatska vojska /HV/ iznenada izvršila agresiju na srpska podvelebitska sela Divoselo, Čitluk i Počitelj, smještena u takozvanom “Medačkom džepu”, južno i jugoistočno od Gospića, koja su se već 18 mjeseci nalazila pod zaštitom UN.
Hrvatska vojska je u nastupanju pljačkala, palila, rušila kuće, ubijala i masakrirala civile, vojnike i milicionere.
Ono što nisu uspjeli u nastupanju, pobili su i uništili u povlačenju, koje je, uz posredovanje Unprofora potrajalo do 17. septembra iste godine.
Tragedija “Medačkog džepa” odvijala se pred očima Unprofora, koji ovaj put nije bio samo pasivni posmatrač, već je uzeo i aktivnog učešća u pokušaju da spriječi ubijanje preostalih ljudi i uništavanje njihove imovine, što im je i uspjelo nakon trodnevnih borbi sa hrvatskom vojskom i policijom.
Njihov komadant, general Žan Kot, 19. septembra, poslije kompletnog obilaska toga područja, izjavljuje: “Nisam našao znakova života, ni ljudi, ni životinja, u nekoliko sela kroz koja smo danas prošli. Razaranje je potpuno, sistematsko i namjerno”.
U ovoj akciji stradalo je 88 Srba, od čega 46 vojnika, šest policajaca i 36 civila. Među žrtvama je bilo 17 žena, a među civilima bilo ih je 26 starijih od 60 godina.
U maju 2000. godine istražioci Haškog tribunala pronalaze 11 leševa skrivenih u jednoj septičkoj jami.
Tužilaštvo Haškog tribunala je za zločine u “Medačkom džepu” podiglo optužnice protiv trojice generala HV Rahima Ademija, Јanka Bobetka i Mirka Norca, dok je istraga protiv četvrtog generala Petra Stipetića obustavljena.
Bobetku zbog bolesti optužnica nije ni uručena, a od izručenja Hagu “spasila” ga je smrt u aprilu 2003. godine. Predmet Ademi/Norac Haški tribunal je, u septembru 2005, prebacio u nadležnost hrvatskog pravosuđa, koje ih je optužilo za ubistvo 28 civila i pet vojnika, te za uništavanje 300 različitih objekata, kompletno ubijanje stoke i trovanje bunara.
Iako su se u toku glavnog pretresa, koji je trajao od juna 2007. do maja 2008. godine, čule priče koje po načinu izvršenja prevazilaze i maštu najizopačenijih umova i prikazani šokantni snimci izmasakriranih leševa, Županijski sud u Zagrebu optuženog Ademija, vršioca dužnosti komadanta Zbornog područja Gospić, oslobađa svih optužbi.
Optuženog Norca, komadanta operacije “Džep 93”, proglašava krivim za nesprečavanje, podržavanje i ohrabrivanje ubistava četiri civila i pljačkanje imovine te ubijanje i mučenje po jednog ratnog zarobljenika, i osuđuje ga na jedinstvenu kaznu zatvora od sedam godina, koju mu je Vrhovni sud smanjio na šest godina.
Pred Županijskim sudom u Zagrebu su prije nekoliko godina osuđena trojica pripadnika HV – Velibor Šolaja pravosnažno na pet godina zatvora, a Јosip Krmpotić, i Јosip Mršić nepravosnažno na po tri godine zatvora.
“Oslobađanje Ademija, izricanje minimalnih kazni Norcu i Šolaji, a ispod zakonskog minimuma Krmpotiću i Mršiću te neprocesuiranje i mnogih drugih učesnika u ovoj akciji, pokazuje da Hrvatska država još nije spremna da se suoči sa tamnijom stranom svoje nedavne prošlosti”, ocjenjuje “Veritas”.
Povezani tekstovi
