Branilac Gorana Hadžića ukazuje da su komande grada bile zadužene za uspostavljanje “reda i mira” na području Istočne Slavonije. Po ekspertu tužilaštva Nilsenu, vojska je nastojala da spreči nezakonite radnje u saradnji sa civilnim vlastima koje su “na žalost, bile upletene u zlostavljanje i isterivanje građana”
Nakon što je na sednici zatvorenoj za javnost saslušan iskaz najmanje jednog svedoka, suđenje Goranu Hadžiću je nastavljeno unakrsnim ispitivanjem eksperta Kristijana Nilsena/Christian Nilsen, započetim u januaru ove godine. Nilsen je, na zahtev tužilaštva, sastavio izveštaj o formiranju i delovanju policijskih struktura u bivšoj Jugoslaviji.
Na početku ispitivanja, Hadžićev branilac je ukazivao da su krajem 1991. godine na prostoru Istočne Slavonije – u odsustvu organa civilne vlasti – za sprovođenje “reda, mira i sigurnosti” bile nadležne vojne komande JNA. Nilsen, međutim, smatra da isključiva odgovornost nije bila samo na vojsci, budući da se već uspostavljala lokalna civilna vlast. Analizom niza vojnih dokumenata, Nilsen je zaključio da je vojska nastojala da spreči nezakonite radnje u saradnji sa lokalnim vlastima ali je, po njemu, ironija bila u tome što su “policijske, lokalne i oblasne vlasti bile upletene u zlostavljanje i isterivanje građana”. Nilsen je ukazao da se je između vojske i Hadžića postojala neka vrsta “plesa” koji se, na papiru, zasnivao na navodnom međusobnom poštovanju i želji za saradnjom dok su, u stvarnosti, obe strane indirektno sugerisale da nemaju isti pristup rešavanju problema napuštene imovine u Istočnoj Slavoniji. Hadžić je, podsetimo, u to vreme bio predsednik vlade samoproglašene SAO Slavonija, Baranja, Zapadni Srem.
Pozivajući se na dokument vladinog Centralnog komiteta za naseljavanje iz februara 1992. godine, branilac je sugerisao da je Hadžićeva vlada izričito zabranjivala “zlostavljanje i iseljavanje hrvatskog stanovništva zbog njihove nacionalne pripadnosti”. Nilsen je to prihvatio, dodajući međutim da je na osnovu drugih dokumenata, ista ta vlada aktivno useljavala srpsko stanovništvo u napuštene hrvatske kuće.
Nilsen je takođe prihvatio da su postojali “nesporazumi” između izbeglica iz Zapadne Slavonije i lokalnih Srba koji su nastojali da zaštite hrvatske komšije. Objasnio je da je, kao i u Bosni, lokalno stanovništvo bilo tolerantnije prema komšijama druge nacionalnosti od radikalnih pridošlica proteranih iz drugih delova bivše Jugoslavije. Nilson je, ipak, dodao da je upravo lokalno stanovništvo jedne mesne zajednice promenilo naziv sela u Arkanovo.
Suđenje Goranu Hadžiću nastavlja se sutra, iskazom novog svedoka tužilaštva.
Povezani tekstovi
