Radovan Karadžić će u nastavku postupka, ipak, morati odgovoriti i na optužbe iz tačke 1 optužnice koja ga tereti za genocid u Bratuncu, Foči, Ključu, Prijedoru, Sanskom Mostu, Vlasenici i Zvorniku, odlučilo je Žalbeno vijeće Tribunala
Žalbeno vijeće sudije Teodora/Theodora Merona, odlučujući po žalbi tužilaštva, vratilo je u optužnicu protiv Radovana Karadžića tačku 1 koja bivšeg predsjednika Republike Srpske tereti za genocid u sedam opština BiH – Bratuncu, Foči, Ključu, Prijedoru, Sanskom Mostu, Vlasenici i Zvorniku.
Pretresno vijeće korejskog sudije O-Gon Kvona/Kwon je, podsjetimo, u poluvremenu suđenja u junu prošle godine oslobodilo Karadžića optužbi za genocid u opštinama, ocjenjujući da zločini koji predstavljaju elemente tog zločina – ubistva, teške fizičke i mentalne povrede, prisilna premiještanja stanovništva i nametanja neljudskih uslova života – nisu svojom “prirodom, razmjerama i kontekstom dosegli nivo” iz kojeg bi se van razumne sumnje moglo zaključiti da su počinjeni sa namjerom da se bosanski Muslimani i/ili Hrvati u cjelosti ili dijelom unište kao etnička ili vjerska grupa.
Žalbeno vijeće je, po riječima sudije Merona, u analizi te “međupresude” Pretresnog vijeće razmotrilo da li postoje dokazi na osnovu kojih bi se razumni presuditelj činjenica “mogao” uvjeriti da je Karadžić kriv po optužbi za genocid u opštinama, a ne da li je njegova krivica “dokazana” van razumne sumnje. U tom svjetlu, po ocjeni Žalbenog vijeća, postoje dokazi da su počinjeni zločini koji predstavljaju elemente genocida – ubistva, teške tjelesne i mentalne ozljede i nametanja neljudskih uslova u zatočeničkim objektima – kao i da su Karadžić i ostali učesnici u udruženom zločinačkom poduhvatu posjedovali genocidnu namjeru.
U sažetku presude sudija Meron je podsjetio na ubistva, silovanja i teške patnje kroz koje su prošli zatočenici u Omarskoj, Keratermu, Foči, Betonirki i drugim zatočeničkim objektima u navedenim opštinama. Zatvorenici su tučeni, ponekad i u nizu od nekoliko dana, puškama, kundacima, pendrecima, batinama, lancima, metalnim cijevima, šipkama, komadima namještaja… što je rezultiralo teškim tjelesnim i psihičkim povredama.
Žalbeno vijeće, također, smatra da su dokazi tužilaštva da je Karadžić imao namjeru da počini genocid ubjedljivi. “Žalbeno vijeće napominje da je Pretresno vijeće prihvatilo dokaze da je na sastancima sa Karadžićem odlučeno da će trećina Muslimana biti pobijena, trećina pokrštena u pravoslavnu vjeru a da će trećina otići sopstvenom voljom i da će tako svi Muslimani nestati iz Bosne”. Sudije podsjećaju da je na žalbenoj raspravi Karadžićev pravni savjetnik prihvatio da bi ova izjava mogla predstavljati dokaz o genocidnoj namjeri.
Dokazi u spisu pokazuju i da su drugi visokopozicionirani članovi srpskog rukovodstva za koje se tvrdi da bili članovi istog udruženog zločinačkog poduhvata, također, imali genocidnu namjeru. Sudija Meron je podsjetio da je bivši komandant Glavnog štaba VRS Ratko Mladić govoreći o Hrvatima i Muslimanima rekao: “Meni je stalo da oni potpuno nestanu”. Podsjetio je, također, da je Momčilo Krajišnik, po tvrdnjama Slobodana Miloševića, “želio da pobije sve Muslimane i Hrvate”.
Osim vraćene tačke 1 za genocid u opštinama Karadžić se, podsjetimo, u još deset tačaka optužnice tereti za genocid u Srebrenici, etničko čišćenje velikih dijelova BiH, artiljerijski i snajperski teror nad Sarajevom i uzimanje pripadnika UN za taoce.
Povezani tekstovi
