Tokom iskaza Ostoje Barašina odbrana Ratka Mladića u dokaze uvela dva dokumentarna filma koja je režirao svjedok. Tužioca su, pak, u unakrsnom ispitivanju više zanimala svjedokova saznanja o zločinima nad nesrpskim stanovništvom kao i sadržaj listova koje je VRS dijelila vojnicima, među kojima je i članak Milana Gvera pod naslovom “Svilen gajtan za Aliju”
Na suđenju Ratku Mladiću je, nakon jutrošnjeg iskaza Momira Deurića nastavljeno svjedočenje Ostoje Barašina, bivšeg šefa informativne službe Prvog krajiškog korpusa Vojske Republike Srpske (VRS). Zadatak te službe je bio informisanje javnosti o događanjima u zoni odgovornosti korpusa, kao i prijem domaćih i stranih novinara koji su izvještavali o sukobu.
Barašin je autor dva dokumentarna filma koji su uvedeni u dokaze odbrane, ali nisu prikazani u sudnici. U filmu “Pacovski kanali” se, kako je objašnjeno, govori o presijecanju namjere muslimanske grupe “Berbir” da na rijeci Savi napravi mostobran kako bi ubacili snage iz Hrvatske u BiH. Drugi film “Genocid ponovo” je posvećen srpskim žrtvama 1992. godine na Kupresu, u Derventi, Brodu, selu Serdari i još nekim mjestima na sjeveru Bosne i Hercegovine.
Tužioca Artura/Arthur Traldija je u unakrsnom ispitivanju zanimalo da li je svjedok upoznat sa zločinima srpskih snaga u njegovoj zoni odgovornosti, uključujući ubistvo 25 zarobljenih Muslimana u Vrhpolju kod Sanskog Mosta. Barašin kaže da je za taj zločin saznao iz medija. Na pitanja o logorima koje su držale srpske snage rekao je da se termin “logor”, “možda s izuzetkom Manjače, olako upotrebljava za lokacije gdje je “nekoliko ljudi zadržano par dana”.
Nakon što je upozoren da se uzdrži od davanja “generalnih izjava” Barašin je rekao da nema nikakvih saznanja o tome šta se događalo u Betonirki, jednom od zatočeničkih objekata u Sanskom Mostu. Rekao je da je u julu ili avgustu 1992. godine posjetio Trnopolje sa grupom novinara i tom se prilikom uvjerio da su ljudi “slobodno ulazili i izlazili”. Potvrdio je da su Trnopolje obezbjeđivali vojska i policija ali su, kako je rekao, oni bili tu kako bi zaštitili nesrbe od napada od strane pojedinaca srpske nacionalnosti.
Tužilac Traldi je suočio svjedoka sa tekstovima objavljenim u listovima VRS “Krajiški vojnik” i “Srpska vojska”, u kojima se – podsticanjem “istorijskog sjećanja” na stradanja Srba od Hrvata i Muslimana, uticalo na svijest i borbeni moral srpskih boraca. Citirao je, pored ostalog, dijelove članka Milana Gvere, Mladićevog pomoćnika za moral, pravna i vjerska pitanja, koji upozorava na opasnosti koje Srbima prijete od “ustaških kama i jama” i od “turskog zuluma” i “poturica”, te kaže da se Srbi moraju “boriti ili nestati”. Naslov članka “Svilen gajtan za Aliju”, po tužiocu, “poziva na korištenje tehnike likvidacija kojom su se koristile srednjovjekovne ubice”. Svjedok, međutim, uzvraća da Gvero tim naslovom samo upozorava da će “Alijina politika dovesti do takvog ishoda”.
Povezani tekstovi
