Da bi prikrila zločin nad Srbima u zapadnoj Slavoniji, Hrvatska je mnogim srpskim povratničkim prodicama za njihove ubijene članove 1991. godine priznala status civilne žrtve rata, uz obrazloženje da su ih ubili – “četnici“, a ne hrvatske paravojne grupe i vojnici?!
Piše : Milomir SAVIĆ
BANjALUKA, 5. SEPTEMBRA /SRNA/ – U selu Gređani kod Okučana, u zapadnoj Slavoniji, 5. septembra 1991. godine pripadnici hrvatskih paravojnih formacija “Tigrovi“ izvršili su stravičan zločin nad desetinama srpskih civila i srpskim teritorijalcima od kojih se mnogi još vode kao nestali.
Hrvatska paravojska upala je u srpska sela Gređane i Čovac nakon povlačenja bivše JNA na početne položaje na kanal Strug.
U noći 5. na 6. septembar oko 22.00 časa paravojna grupa “Tigrovi” iz pravca sela Mlaka i Novi Varoš prva je upala u selo Gređane, razoružavši seosku stražu, nakon čega je uslijedio masakr nad srpskim civilima.
Kao potpisnik ovih redova lično sam bio očevidac svih događaja, o čemu sam u dva navrata dao pismenu izjavu predstavnicima Haškog tribunala u nadi da će pravda kad tad stići zločince, jer je te noći u nepoznatom pravcu odveden i moj otac Rajko Savić koji do danas nije pronađen.
Te užasne noći kroz selo se, na prekide čula rafalna paljba, zapomaganje i jauci ranjenih. Sutradan je bio vidljiv stravičan zločin – masakrirani staraoci i žene.
Hrvatska paravojska ubila je Simu Zjalića, Milka i Radu Gaćeša, Dragicu Čalić, LJubicu Zjalić, Ostoju Miladinovića, Milana Kesera, Rajka Gljivicu, Rajka Savića i mnoge druge iz susjednog sela Čovac.
Pomagao sam mještanima koji su kao i ja igrom slučaja preživjeli masakr da zbrinu ranjene i sahrane mrtve, kao i pobijenu stoku u blizini seoskih njiva.
Pripadnici hrvatskih paravojnih formacija “Tigrovi“ iza sebe su ostavili pravu pustoš, izrešetane kuće, prozore, razvaljena vrata, razbacane stvari, a na fasadama kuća sprejom ispisane nazive “Tigrovi“ i slova “U”, te poruke “Vratićemo se opet”, koji sami po sebi dokazuju o kojim Tuđmanovim bojovnicima je bila riječ.
Najtužnija je sudbina jednog od ubijenih teritorijalaca čije ime ne želim da pominjem zbog bezbjednosti njegove porodice. Bojovnici su ga mučili, a nakon što su ga ubili njegovo tijelo bacili su u seosko groblje i prekrili vijencima.
Nakon pada zapadne Slavonije u ruke hrvatskih oružanih snaga u operaciji “Bljesak” 1995. godine jedan od hrvatskih bojovnika koji je tragične noći 5. septembra 1991. godine bio u Gređanima javio se roditeljima ubijenog teritorijalca, hvaleći se da im je on lično ubio sina i pokazujući pri tom kao dokaz lične dokumente ubijenog.
Do danas, za ovaj užasni zločin niko nigdje nije odgovarao – ni pred hrvatskim sudovima ni u Hagu.
Da bi prikrila zločin nad Srbima u zapadnoj Slavoniji, Hrvatska je mnogim srpskim povratničkim porodicama za njihove ubijene članove 1991. godine priznala status civilne žrtve rata uz obrazoženje da su ih ubili – “četnici”, a ne hrvatske paravojne grupe i vojnici?!
Stariji mještani zapadnoslavonskih sela pričaju da im se ponovila ista sudbina kao i 1941. godine kada su ih Pavelićeve ustaše, uz pomoć komšija, ubijale na kućnom pragu, te odvodile u logore smrti Stara Gradiška, Jasenovac i Mlaka.
Haški tribunal nikada nije vodio intenzivnu istragu o zločinima počinjenim nad Srbima 1991. i 1995. godine u zapadnoj Slavoniji.
Nakon 23 godine, hrvatsko pravosuđe i dalje uporno ćuti o ovim stravičnim zločinima.
Zato i ono malo Srba povratnika u zapadnu Slavoniju strahuje da četvrti put u istoriji ne dočeka istu sudbinu od onih koji su im poručivali: “Vratićemo se”.
Povezani tekstovi
