Hrvatska u suđenjima za ratne zločine koristi dvostruke standarde, daleko strože kada sude Srbima, a blaže prema pripadnicima svojih oružanih snaga, što najdrastičnije pokazuje presuda od četiri godine zatvora osuđenom za ubistvo 13 rezervista JNA na Koranskom mostu u Karlovcu, stav je Informaciono-dokumentacionog centra “Veritas”.
Iz “Veritasa” sumnjaju u pravičnost suđenja i smatraju da bi se izrečena kazna mogla protumačiti i kao nagrada Mihajlu Hrastovu za preuzimanje odgovornosti za ovaj zločin, jer je priznao da je rezerviste sam likvidirao, iako iskazi četvorice preživelih i nalaz veštaka balističara i tragovi sa lica mesta ukazuju da su u likvidaciji učestvovala najmanje tri lica i da je pucano iz najmanje dva različita oružja.
Povodom 21 godine od stradanja rezervista, ova organizacija u saopštenju podseća da je u pitanju najduže suđenje za ratni zločin, koje traje od 1992. godine, a ni poslednja presuda od pre 15 dana još nije pravosnažna, jer su obe strane najavile žalbe.
“I ova maratonska, u većem delu i farsična, suđenja pokazuju da hrvatska država još nije spremna da se suoči sa tamnijom stranom svoje nedavne prošlosti, a to ne doprinosi ni utvrđivanju istine, ni pomirenju, a ponajmanje pravdi za žrtve”, ističe “Veritas”.
Pripadnici MUP-a i Zbora narodne garde Hrvatske u Karlovcu 21. septembra 1991. godine su ispred mosta na reci Korani zaustavili dva vojna kamiona sa pripadnicima aktivnog i rezervnog sastava JNA, koji su se predali nakon pregovora i obećanja hrvatske strane da će biti pušteni, podsećaju iz “Veritasa”.
Odmah po predaji u prostorije policije odvezena je jedna grupa zarobljenika, uglavnom aktivnih pripadnika JNA, a druga grupa od 17 vojnika srpske nacionalnosti, uglavnom rezervista iz kordunaškog sela Krnjak, sprovođena je pešice preko Koranskog mosta, gde je njih 13 brutalno likvidirano, dok su se četvorica spasila skokom s mosta ili begom.
Za ovaj zločin Okružno tužilaštvo u Karlovcu je, pod pritiskom međunarodne zajednice, u maju 1992. godine podiglo optužnicu protiv Mihajla Hrastova, pripadnika “posebne jedinice policije Policijske uprave Karlovac”, zbog krivičnog dela protiv čovečnosti i međunarodnog prava.
Županijski sud u Karlovcu ga je u tri navrata za 14 godina oslobađao optužbe “zbog postupanja u nužnoj odbrani”, dok ga je Vrhovni sud Hrvatske /VSH/ tri puta proglašavao krivim i osuđivao na kazne zatvora.
Kazne su svaki put smanjivane, a poslednjom presudom VSH u ponovljenom suđenju, do kojeg je došlo nakon što je Ustavni sud Hrvatske ukinuo prethodnu presudu jer nije javno objavljena, osuđen je na četiri godine zatvora, iako je za ovo delo zaprijećena minimalna kazna od 10 godina zatvora.
Povezani tekstovi
