Danas se navršava tačno 26 godina od svirepe likvidacije srpske porodice Zec u centru Zagreba, 1991. godine.
Za ovaj zločin je do sada pravosnažno osuđena samo jedna osoba, Tomislav Merčep, dok svi drugi, uključujući i izvršitelje koji su priznali ubistvo, pa čak policiju i odveli na mesto gde su izvršili egzekuciju – nikada nisu procesuirani.
Da podsetimo, pripadnici Prve zagrebačke specijalne jedinice pri MUP – “Jesenje kiše”, kojom je komandovao Tomislav Merčep, 7. decembra 1991. godine, likvidirali su Mihajla (38), njegovu suprugu Mariju (36) i njihovu kćerku Aleksandru (12).
Direktor DIC “Veritas” Savo Štrbac podseća da je ustanovljeno da je po Merčepovom naređenju, Miro Bajramović naredio pripadnicima jedinice Igoru Mikoli, Siniši Rimcu, Nebojši Hodaku i Snježani Živanović da privedu Mihajla Zeca, srpske nacionalnosti, zbog navodnih veza sa krajiškim Srbima.
- Prilikom privođenja, uveče oko 23 sata, ispred njegove kuće u Poljaničkoj ulici na Trešnjevci, ubio ga je Siniša Rimac, navodno u pokušaju bega. Nakon Mihajlove likvidacije, Munib Suljić se vratio u Mihajlovu kuću, odakle je izveo njegovu ženu Mariju i njihovu dvanaestogodišnju kćer Aleksandru. Najpre ih je odveo u hotel ‘Panorama', a odatle na Sljeme gde ih je pobio iz vatrenog oružja, a nakon toga naredio ostalim pripadnicima jedinice da leševe bace u jamu za đubre i zatrpaju. Nekolio dana posle likvidacije, njihove leševe je pronašao Marijin brat Zlatko Mesić, i sam pripadnik MUP-a RH. Aleksandrina sestra Gordana i brat Dušan, uspeli su preživjeti, jer su se posakrivali po kući i tako promakli ubicama - objašnjava Štrbac.
Verovatno zbog ove činjenice da je Marijin brat i sam pripadnik MUP Hrvatske, ubice su ubrzo pronađene i uhapšena, ali tu onda kreće novi cirkus od nepravde.
- U predkrivičnom postupku priznali su ubistva i odveli policiju na mesto gde su pokopali žrtve. Za delo za koje su bili prijavljeni pre saslušanja nije bilo predviđeno obavezno prisustvo branioca u predkrivičnom postupku. Po rasvetljavanju zločina, djelo se prekvalifikuje, a počinioci se, po savetu advokata, u istrazi brane ćutanjem, prethodni iskazi se kao nezakoniti izuzimaju iz spisa, a postupak se obustavlja ‘u nedostatku dokaza’ – ističe Štrbac.
Ipak, hrvatska vlada je aprila 2004, najviše zbog pritiska međunarodne zajednice, odlučila da deci ubijenih Mihajla i Marije Zec, Gordani i Dušanu, dodeli iznos od 200 hiljada evra, kao pomoć za podmirenje dotadašnjih troškova života, jer su kao maloljetna deca ostali bez roditelja i bez ikakvih sredstava za život.
Županijsko državno tužilaštvo iz Zagreba je junu 2011. godine podiglo optužnicu protiv Tomislava Merčepa, osnivača i komadanta jedinice “Jesenje kiše” stavljajući mu na teret da je lično naređivao nezakonita lišavanja slobode, mučenja i ubistva civila.
“Veritas” podseća da je ta Merčepova jedinica na širem području Kutine i Pakraca, te grada Zagreba, nezakonito lišila slobode 52 lica, od kojih su 43 ubijena, tri se još vode kao nestala, dok su ostali preživeli mučenje i zlostavljanje.
- Izmenjenom optužnicom iz juna 2012, Merčep se tereti da nije učinio ništa , iako je za te stvari znao, da svoje podređene spreči u neovlašćenom privođenju, mučenju i ubijanju civila. Županijski sud u Zagrebu ga je u maju 2016. godine nepravosnažno osudio na pet godina i šest meseci zatvora zato što ‘nije sprečio sebi podređene, da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Janje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno', dok su iz činjeničnog opisa presude izostavljene žrtave za koje se nije moglo utvrditi ko ih je hapsio i likvidirao – precizira Štrbac.
Vrhovni sud Hrvatske je presudom iz februara ove godine, preinačio tu presudu i Merčepa osudio na sedam godina zatvora.
Povezani tekstovi
