1992.
* Informativna služba agencije komande RV I PVO JNA potvrdila je agenciji Tanjug da su u Mostaru kidnapovana dva pilota JNA (major Milan Mićić i kapetan prve klase Dragan Arsovski).
Iz pisma majora Mićića sudcu Županijskog suda u Splitu: “Nakon što sam otet u Mostaru odveden sam u Grude, gdje sam boravio do jedan sat poslije pola noći. 20-og aprila iz Gruda sam odveden u Loru, gdje sam ostao sve do razmjene 14. augusta 1992. godine.Po profesiji sam vojni pilot helikoptera – transportnog, a u Mostaru sam kidnapovan kao civil, naravno i bez naoružanja…
Ipak, vratimo se na Loru, o kojoj i Vi ponešto znate. Bilo je psihičkog, fizičkog maltretiranja, pa čak i sa smrtnim ishodima. To što je rađeno u Lori, ne može biti opisano u ovom pismu, ovdje samo opet Vama kao predstavniku pravde jedne države, koja mora da prihvati činjenicu da su se neki njeni pojedinci ponašali kao zločinci.”
1993.
* Generalštab Vojske Jugoslavije demantovao je tvrdnje nekih američkih glasila o umiješanosti Vojske Jugoslavije u rat u Bosni. U saopštenju Generalštaba se ističe da međunarodna javnost nije reagovala na višemjesečno stradanje srpskog stanovništva u Istočnoj Bosni, gde je masakrirano 1.200 Srba i spaljeno više desetina sela. Od te javnosti se krije da više od 50.000 pripadnika regularne vojske RH učestvuje od početka rata na tlu BiH. U saopštenju se tvrdi da Vojska Jugoslavije nije prisutna u BiH i da se tamo Srbi bore za svoj biološki opstanak.
1995.
* Aerodrom na Krku postao je velika vazdušna luka odakle se Muslimani iz BiH snabdjevaju oružjem, dok od tih količina 30% uzima Hrvatska za aerodromske usluge, tvrdi beogradski list “Telegraf”. O ovome se u SAD raspravljalo na najvišem nivou i većina visokih američkih funkcionera bila je za to da se ova tajna operacija objelodani i da se Iran, koji je glavni Izetbegovićev snabdjevač oružjem, prinudi na povlačenje. Međutim, američki sekretar za odbranu, Entoni Lejk, odlučio je da Stejt Department “zažmuri” na ovu operaciju, piše list “Telegraf”.
Veritas.info