Sutra se navršava 31 godina od surove likvidacije četvoročlane srpske porodice Radosavljević u Daruvaru u Hrvatskoj, a ubica je odavno izašao iz zatvora i danas živi u tom gradu kao ugledan domaćin i “zaslužni učesnik Domovinskog rata”.
Tog 25. februara 1992. godine pripadnik Hrvatske vojske, tada dvadesetjednogodišnji Јožica Mudri likvidirao je Radeta Radosavljevića (36), njegovu suprugu Јovanku (32) i njihove maloletne sinove Dejana (14) i Nenada (10), saopštio je Dokumentaciono-informativni centar “Veritas”.
Pošto je dečak Dejan i nakon pucnjave davao znakove života, Mudri mu je kuhinjskim nožem zadao još osam ubodnih rana po grudnom košu i stomaku.
Zatim je tela mrtvih Radosavljevića poredao po podu trpezarije jedno do drugoga, te ih minirao plastičnim eksplozivom, što je prouzrokovalo njihovo komadanje i oštećenje cele kuće.
Nakon toga čina, iz kuće Radosavljevića ukrao je jedan video-rekorder i jedan daljinski upravljač i odnio ih na poklon svojoj devojci Tajani Biljan.
Okružni sud u Bjelovaru je 7. januara 1994. godine osudio Mudrog na 13 godina zatvora za ubistvo četiri osobe i krađu, a Vrhovni sud je tu kaznu preinačio na 15 godina.
Ubica je u toku krivičnog postupka tvrdio da se na likvidaciju Radosavljevića odlučio nakon što mu je njegov komandir Miroslav Guberović u jednom lokalu, u koji je navratio i ubijeni Rade Radosavljević, rekao “da večeras mora likvidirati tog smrada”.
Ubica Mudri je rekao da mu je njegov komandir Guberović u tu svrhu dao i kola na raspolaganje i pripadnika njihove jedinice Miroslava Moulisa da mu pokaže Radetovu kuću.
Ali, za ovaj zločin optužen je i osuđen samo Јožica Mudri, i to za klasična krivična dela, ali ne i za ratni zločin.
Radetov otac Petar i sestra Milica po pravosnažnosti presude podneli su tužbu protiv Hrvatske radi naknade štete, ali Petar umire u toku parnice, a postupak, kao jedini nasljednik, preuzima njegova kći Milica.
Opštinski sud u Daruvaru, presudom iz juna 2007. godine, koju je potvrdio i Županijski sud u Bjelovaru, odbija Miličin tužbeni zahtev u cijelosti, uz obrazloženje da u trenutku smrti nije živela sa bratom i njegovom porodicom, te da joj ne pripada ni pravo na nematerijalnu štetu kao naslednici oca Petra, a to su potvrdili i Vrhovni i Ustavni sud Hrvatske.
S obzirom na to da je izgubila sporove, sudovi su presudili da ona državi Hrvatskoj nadoknadi trošak parničnog postupka u iznosu od oko 25.000 evra.
I Јovankina majka, Pela Medaković, takođe, je tužila Hrvatsku za naknadu štete zbog ubijene kćeri i dva unuka, a drugostepeni sud u Zagrebu odbio je tužbu, koju je prethodno prihvatio prvostepeni sud.
Drugostepeni sud je takvu odluku obrazložio da “štetna radnja nije ni u kakvoj vezi sa obavljanjem vojne službe”, a Pelu obavezao da državi plati parnične troškove od oko 1.300 evra.
Ubica je odavno izišao iz zatvora i danas živi u Daruvaru kao ugledan domaćin i “zaslužni učesnik Domovinskog rata”, i ne propušta priliku da se Milici, sestri ubijenog Radeta, prilikom susreta nasmije u lice.
Osim likvidacija tročlane porodice Zec u Zagrebu u decembru 1991. i četvoročlanih porodica Čengić u Erveniku kod Knina u januaru 1992. i Olujić iz Cerne kod Županje u februaru 1992. godine, i ubistvo četvoročlane porodice Radosavljević iz Daruvara spada u najmonstruoznije likvidacije neke porodice u ratu devedesetih na području Hrvatske i Republike Srpske Krajine zbog njihove etničke pripadnosti.
(Kurir.rs/SRNA)
Povezani tekstovi
