BEOGRAD – Sutra se navršava 30 godina od zločina hrvatskih jedinica nad Srbima u Mašićkoj Šagovini, u Hrvatskoj, kada je likvidirano najmanje 55 Srba, u vreme kada pravoslavni slave Svetog Nikolu, a za ovaj zločin još niko nije odgovarao ni pred domaćim niti pred međunarodnim sudovima, saopšteno je iz Dokumentaciono-informacionog centra “Veritas”.
U saopštenju se napominje da su u noći između 18. i 19. decembra 1991. pripadnici 108. i 121. brigade “Zbora narodne garde” (ZNG) i specijalci iz grupe “Svileni”, ukupno 363 vojnika, izveli pešadijski napad na srpsko selo Mašićka Šagovina kod Novske, na obroncima Psunja.
Selo je branilo oko stotinak pripadnika Teritorijalne odbrane iz ovoga i susednih srpskih sela i dobrovoljaca iz Srbije.
U toku borbe za “prokletu utvrdu”, kako su Hrvati, zbog njenog izuzetnog geostrateškog položaja zvali Mašićku Šagovinu, hrvatske “zenge” su u toku dana, zahvaljujući i činjenici da su branioci sa meštanima slavili Svetog Nikolu, ovladali celim mestom.
Tada su, prema srpskim izvorima, likvidirali najmanje 55 ljudi, među kojima 31 civila i pripadnika Teritorijalne odbrane iz ovog sela, dok ih je nekoliko desetina prošlo višemesečnu torturu u hrvatskim kazamatima.
Prema svedočenjima preživelih logoraša, “zenge” su pred sobom redom palili sve kuće i ubijali i civile i branioce i nakon odbacivanja oružja i predaje.
Prema hrvatskim izvorima, akciju je isplanirao brigadir Josip Mikšić, tadašnji komandant 121 brigade, a napadom komandovao pukovnik Ante Šolić, tadašnji komandant Samostalne interventne čete pri 121. brigadi.
Među ubicama civila i zarobljenika, preživeli meštani su prepoznali Zdravka Paritana, Stevana Kulića, obojica iz Cerničke Šagovine, i Ivana Klepića iz Nove Gradiške.
Prema nalogu hrvatske vojske, u Mašićkoj Šagovini je pokopano 28 ubijenih Srba, većina pod imenom, a skupljali su ih i sahranjivali njihovi rođaci, među kojima je Cvetanka Milosavljević, koja je morala pokopati i svoja dva sina, Tihomira od 20 i Dragana od 23 godine.
U pojedinačnim ekshumacijama do 2013. godine ekshumirano je i predato srpskoj strani najmanje šest posmrtnih ostataka, uz objašnjenje da su “stradali u borbi”.
U oktobru 2013. godine sa ove lokacije ekshumirani su posmrtni ostaci 19 žrtava, od kojih je do sada 14 identifikovano. Za ostale žrtve još se ne zna ni mesto ukopa.
Selo je kompletno opljačkano i spaljeno, izuzev Zadružnog doma u kome se nalazila hrvatska vojska sve do dolaska vojnika UN.
U Hrvatskoj ova akcija se kotira kao “jedna od prvih herojskih bitaka “Domovinskog rata”.
Iako su u ovoj akciji ubijani civili i zarobljenici, kategorije koje su u oružanim sukobima zaštićene Ženevskim konvencijama, iako su poznata imena osoba koje su isplanirale i izvele ovu akciju, kao i neposredni počinioci ubistava, za ovaj zločin još niko nije odgovarao ni pred domaćim niti pred međunarodnim sudovima, navodi se u saopštenju Veritasa.
U Mašićkoj Šagovini je, prema popisu stanovništva iz 1991. godine, živelo 209 stanovnika od kojih 189 (90 odsto) Srba, 16 Hrvata i četiri Jugoslovena.
Dvadeset godina kasnije, prema popisu iz 2011. godine, u ovom selu je popisano sedam žitelja, i to dva muškarca i pet žena, bez oznake nacionalne pripadnosti.
Povezani tekstovi
