Vijeće Odjela I za ratne zločine Suda Bosne i Hercegovine u krivičnom predmetu protiv optuženog Slobodana Karagića, nakon održanog glavnog pretresa, izreklo je presudu kojom je optuženi Slobodan Karagić oglašen krivim za krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1. Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (KZ SFRJ), a u tački 2.a) osuđujućeg dijela izreke presude krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1. KZ SFRJ, u vezi sa članom 22. istog zakona, koji je preuzet na osnovu Zakona o primjeni Krivičnog zakona Republike Bosne i Hercegovine i Krivičnog zakona SFRJ.
Optuženi Slobodan Karagić oglašen je krivim što je za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini, od mjeseca maja 1992. godine do kraja augusta 1992. godine, kao pripadnik specijalne jedinice pri CSB Doboj, zvane „Crvene beretke“, a kasnije i kao komandant iste te jedinice, te pripadnik Vojske Republike Srpske (VRS), VP 7051 Doboj, postupajući suprotno članu 3. Ženevske konvencije o zaštiti građanskih lica za vrijeme rata od 12.08.1949. godine, sam ili zajedno sa drugim pripadnicima VRS, učestvovao u protivzakonitom zatvaranju civilnog stanovništva na području općine Doboj i silovanju malodobnih civila Bošnjakinja.
Sud Bosne i Hercegovine je optuženog Slobodana Karagića osudio na kaznu zatvora u trajanju od 12 (dvanaest) godina.
Na osnovu odredbe člana 284. tačka c) ZKP BiH, optuženi Slobodan Karagić oslobođen je optužbe da je u vremenskom periodu od proljeća 1992. pa do jeseni iste godine, u okviru širokog i sistematičnog napada vojske i policije VRS, usmjerenog protiv civilnog nesrpskog stanovništva općine Doboj, znajući za takav napad, kao komandant Specijalne jedinice pri CSB Doboj, zvane „Crvene beretke“, postupao suprotno članu 3. Ženevske konvencije o zaštiti građanskih lica za vrijeme rata od 12.08.1949. godine, tako što je sam ili skupa sa drugim pripadnicima VRS učestvovao u izvođenju civila bošnjačke nacionalnosti koji su bili protivpravno zatvoreni u prostorijama Centralnog zatvora „Spreča“ u Doboju, koje je nakon toga, zajedno sa drugim pripadnicima VRS odveo u kamp na Vili, općina Doboj, u vrijeme trajanja obuke pripadnika „Crvenih beretki“, gdje su lišeni života, a njihova tijela ni do danas nisu pronađena, učestvovao u lišenju slobode vojno sposobnih civila bošnjačke nacionalnosti, koje je nakon toga, zajedno sa drugim pripadnicima VRS ili policije, sprovodio u prostorije MUP-a u Doboju i zatočeničke objekte tzv. „Perčin disko“ i hangare na Usori, općina Doboj, učestvovao u pljačkanju zatvorenika u pomenutim zatočeničkim objektima, suprotno osnovnim pravilima međunarodnog prava, te druga nečovječna djela učinjena u namjeri nanošenja velikih patnji, ozbiljnih fizičkih povreda i narušavanja zdravlja, čime bi počinio, radnjama u tački 1. oslobađajućeg dijela izreke presude krivično djelo zločini protiv čovječnosti iz člana 172. stav 1. tačka i) i a) KZ BiH, u vezi člana 29. i člana 180. stav 1. i 2. istog zakona; radnjama u tački 2.a) oslobađajućeg dijela izreke presude krivično djelo zločini protiv čovječnosti iz člana 172. stav 1. tačke e) i f), u vezi sa članom 180. stav 1. KZ BiH i radnjama u tačkama 3.a) i b) oslobađajućeg dijela izreke presude krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 173. stav 1. tačka f) u vezi sa članom 29. i 180. stav 1. istog zakona.
Na osnovu odredbi člana 188. stav 4. ZKP BiH optuženi je oslobođen obaveze da nadoknadi troškove krivičnog postupka, koji padaju na teret budžetskih sredstava Suda.
Povezani tekstovi
