D.I.C. Veritas

Sense tribunal, 19.12.2012., “MOJSIJE” SA GRBAVICE

Svedočeći u odbranu Radovana Karadžića, bivši pripadnik VRS koji se tokom rata borio u četi Slavka Aleksića rekao da je njegov komandant, uprkos bradi i dugoj kosi, manje ličio na četničkog vojvodu a više na “Mojsija”

 

Dokazni postupak odbrane bivšeg predsednika bosanskih Srba Radovana Karadžića nastavljen je iskazom Dragana Šojića, koji je nastupio u dvostrukom svojstvu – kao član srpskih opštinskih organa u Novom Sarajevu i pripadnik čete VRS sa Grbavice kojom je komandovao četnički vojvoda Slavko Aleksić. U izjavi timu odbrane koja je uvedena u dokaze, svedok je rekao da cilj srpskih opštinskih kriznih štabova nikada nije bio progon nesrba, već isključivo normalizacija uslova života u ratno vreme.

U kratkom glavnom ispitivanju je naveo da u zoni njegove jedinice Srbi nisu činili zločine, osim pojedinih kriminalaca u pozadini koji su napadali i srpsko i muslimansko stanovništvo. Među njima je, kaže, bio Veselin Vlahović Batko, poznat kao “Monstrum sa Grbavice”, za koga se u jednom trenutku “pronela vest da će biti uhapšen”, što je među srpskim borcima i stanovništvom primljeno “sa olakšanjem”. U tu kategoriju nikako ne svrstava vojvodu Aleksića koga smatra osobom “velikih ljudskih i vojničkih kvaliteta” i čija jedinica nije bila ni po čemu specifična, osim po odlučnosti da odbrani svoje položaje. Ipak, priznaje da je Aleksić gajio specifičan modni stil, koji je podrazumevao bradu i dugu kosu, ali kaže da je to činio “iz ličnih razloga” još pre rata i u tome ne vidi ništa sporno.

Ipak, tužiteljica Gustafson je u unakrsnom ispitivanju primetila da su brada i kosa tipične za četnike, što je svedok odlučno negirao, ukazujući da je Aleksić imao “dobroćudan i prosvećen izraz lica” i da nije mogao biti zločinac. Na tužiteljicino insistiranje da je ličio na četnika, svedok je odbrusio: “Meni je više ličio na Mojsija”. Nije želeo da komentariše činjenicu da se “Mojsije” sa Grbavice na zvaničnim dokumentima VRS potpisivao kao “vojvoda” i koristio pečat Srpske radikalne stranke bliske četničkoj ideologiji.

Kao i nekolicina svedoka pre njega, Šojić je tvrdio da su srpske opštinske vlasti bile potpuno autonomne u odnosu na visoke organe Srpske demokratske stranke (SDS) i da krizni štabovi nisu formirani na osnovu uputstava Glavnog odbora za preuzimanje opština navedenih u dokumentu “Varijante A i B” od 19. decembra 1991. godine. Nije promenio stav ni kada mu je predočen zapisnik sa osnivačke sednice Kriznog štaba Novog Sarajeva, održane četiri dana kasnije, gde se navodi da su uoči formiranja tog tela “razmotreni materijali Glavnog odbora SDS”. U zapisniku mesnog odbora SDS Grbavice s kraja januara 1992. godine se izričito navodi da je Krizni štab Novog Sarajeva “formiran po uputstvima Glavnog odbora”, ali ni ta činjenica nije poljuljala Šojićevo uverenje.

Posle njega, na klupu za svedoke je izveden Mihajlo Vujasin, nekadašnji zamenik komandanta Rajlovačke brigade i načelnik inžinjerije Sarajevsko-romanijskog korpusa. U sažetku izjave odbrani, koji je pročitao optuženi, navodi se da je vojska bosanskih Srba oko Sarajeva samo čuvala svoje položaje, a prilikom odgovora na provokacije iz grada strogo pazila da se izbegnu civilne žrtve. Tvrdi da je Armija BiH terorisala srpsko stanovništvo na području Rajlovca, a ne, kako se to navodi u optužnici, da su građani Sarajeva bili mete artiljerijskih i snajperskih udara sa položaja bosanskih Srba. Iskaz pukovnika Vujasina će biti okončan sutra.

Povezani tekstovi

facebooktwittergoogle_pluslinkedinmailfacebooktwittergoogle_pluslinkedinmail

Komentari su isključeni.