Sutra se navršava 24. godine od stradanja više pripadnika JNA tokom napada hrvatskih snaga na vojne objekte JNA u garnizonu Bjelovar, septembra 1991. godine
Kako je saopštio Veritas, 29. septembra 1991. godine, pripadnici Zbora narodne garde (ZNG) Hrvatske otpočeli su opšti napad na sve vojne objekte JNA u garnizonu Bjelovar, koji su već 15 dana bili pod totalnom blokadom.
Pošto je, tvrdi Veritas, izostala pomoć viših komandi JNA, a situacija nije davala šansu za dalju uspešnu odbranu, komandant 265. mehanizovane brigade pukovnik Rajko Kovačević, naredio je obustavu dalje odbrane, odlaganje oružja, predaju vojnika i starešina i njihovo postrojavanje u krugu kasarne, nakon čega su pripadnici ZNG ušli u kasarnu iz koje se više nije pružao otpor.
Po ulasku u kasarnu, Jure Šimić, u svojstvu predsednika Kriznog štaba Bjelovara je iz stroja izveo Kovačevića i njegove pomoćnike, potpukovnika Miljka Vasića i kapetana prve klase Dragišu Jovanovića, odveo ih dalje od stroja i, prema Veritasovim saznanjima, u svakoga ispalio po dva metka, usmrtivši ih na licu mesta.
Sutradan su, po Šimićevoj naredbi, građani Bjelovara obilazili zauzetu kasarnu, u kojoj su bili izloženi leševi ubijenih oficira, koje su skrnavili pljuvanjem i mokrenjem po njima.
Osim trojice pomenutih oficira, u toj kasarni poginula su još šestorica pripadnika JNA, a zarobljeno je 59 oficira, podoficira i građana na službi u JNA i oko 250 vojnika, koji su, nakon fizičkih i psihičkih zlostavljanja u logorima u Bjelovaru, razmenjeni 9. novembra iste godine u Bosanskom Šamcu.
Šestorica zarobljenih rezervista JNA sa područja Bjelovara, izdvojeni su i zatvoreni u policijsku stanicu, odakle su ih posle četiri dana, izvela uniformisana lica sa fantomkama i streljali u šumi Česma, nedaleko od Malog Korenova.
Dok je trajala borba za kasarnu na Vojnoviću, major JNA Milan Tepić, komandant skladišta borbenih sredstava “Barutana” u selu Bedenik, nedaleko od Bjelovara, radi sprečavanja njegove predaje pripadnicima ZNG, digao ga je u vazduh sa 170 tona eksplozivnih sredstava, navodi Veritas.
Tom prilikom su stradali i on i vojnik, 19-godišnji Stojadin Mirković, koji, uprkos Tepićevoj naredbi, nije htio da se preda.
Hrvatska strana je potvrdila gubitak 11 svojih vojnika, zbog čega su, posle predaje, iz osvete, streljali komandira straže na tom objektu, starijeg vodnika Ranka Stevanovića.
Porodica pokojnog Dragiše Jovanovića je u julu 1998. godine uputila zahtev Haškom tribunalu za pokretanje službene istrage protiv Šimića i njegovih saradnika, ali Tužilaštvo toga suda nikada nije otvorilo službenu istragu.
Vojno tužilaštvo u Beogradu je 1992. godine podiglo optužnicu protiv Šimića i njegovih saradnika, koja mu je, preko Veća za ratne zločine u Beogradu, dostavljena u avgustu 2011. radi uručenja.
Hrvatski sabor je u oktobru 2011. godine, doneo Zakon o ništavosti određenih pravnih akata pravosudnih tela bivše JNA, bivše SFRJ i Srbije, koji je sprečio dalje postupanje po njoj, podseća Veritas.
Povezani tekstovi
