SISAK – Ovih dana se navršavaju 24 godine od pokolja capraških Srba u Sisku i okolnim mjestima, kada je u ljeto i jesen 1991. godine ubijeno najmanje 118 Srba, od kojih 97 civila, među kojima je bilo 11 žena, saopšteno je iz Dokumentaciono-informacionog centra “Veritas”.
U ovom zločinu Srbi su ubijani u kućama, na ulici, na radnim mjestima, a najčešće odvođeni na unaprijed pripremljena mjesta kao što su bivše lječilište Jodno i nekadašnje brigadirsko naselje ORA, gdje su mučeni i na kraju likvidirani, a leševi bacani u Savu.
Od ukupnog broja likvidiranih tek ih je 40 sahranjeno, a za posmrtnim ostacima ostalih 78 i dalje se traga.
Tužilaštvo u Sisku je u decembru 2006. godine odbacilo krivičnu prijavu porodica ubijenih protiv “zengovaca” Ivice Kovačića, Vlade Celčića, Krune Vlašića i Milana Šubića za ratni zločin protiv srpskih civila.
Tužbe porodica ubijenih za naknadu štete hrvatski sudovi su odbili zbog zastare i nedostatka dokaza o učešću pripadnika Hrvatske vojske u, kako je rečeno “štetnom događaju”, s tim da su porodice državi dužne da nadoknade parnične troškove koji se kreću i do više hiljada evra.
Poslije okončanja pred hrvatskim sudovima neki od tih postupaka, po tužbama porodica, dospjele su i pred Evropski sud u Strazburu, ali još uvijek bez konačne odluke.
Porodice ubijenih Srba u capraškim selima ne gube nadu da će pravda i za srpske žrtve biti barem djelomično zadovoljena makar i sa 24 godine zakašnjenja, ističe “Veritas”.
U saopštenju se podsjeća da se jedan od najtežih zločina nad Srbima na području opštine Sisak desio se 22. avgusta 1991, u ranim jutarnjim časovima, kada su pripadnici hrvatse policije i “zengi” ničim izazvani, u transporterima sa oznakama JNA “protutnjali“ kroz srpska sela Blinjski Kut, Kinjačka, Brđane, Čakale, Blinjska Greda, Bestrma i Trnjani, pucajući nasumice na sve što se kretalo, i kada je ubijeno 15 Srba, a više desetina ranjeno.
Pero Crljenica je ubijen na kućnom pragu u Kinjačkoj nakon što je otvorio kapiju i čekao sina Miloša da iz garaže izveze auto i da krenu na posao u Sisak, gdje je i većina mještana pomenutih sela radila.
Najmlađa među nasumice ubijenima je Željka Boinović, po zanimanju tekstilna radnica, koja je upucana kroz prozor u sobi u Trnjanima, a gdje je živjela sa bakom Dragom i djedom Milošem Vraneševićem.
Policajac Zoran Vranešević, sin ubijenog Mladena Vraneševića, krenuo je iz Beograda na sahranu ocu, ali na sprovod nije nikada stigao, pošto su ga četvorica nepoznatih pripadnika rezervnog sastava hrvatske policije zaustavili ga na punktu u Odri, a potom ubili tri metka i ostavili na obali Save kod Starog mosta, gdje je pronađen nakon pet dana.
Udruženje ”Zavičaj” Beograd”, Zavičajno udruženje Banijaca – Beograd i sekcija 7. banijske udarne divizije održaće parastos 23.08. 2015. u hramu Sv. pravednika Joakima i Ane u Kaluđerici od 11 časova. U 12 časova održaće se polaganje vijenaca u spomen parku.
Povezani tekstovi
