D.I.C. Veritas

MSP: Izjava svjedoka eksperta Save Štrbca

5.    Prigovori RH

5.1.    Na Veritasov spisak žrtava
Nakon  što smo  od  zastupnika Republike  Srbije  pred  Međunarodnim  sudom pravde dobili primjedbe hrvatske strane za 10 imena sa spiska žrtava priloženog uz protivtužbu, odmah smo pristupili njihovoj provjeri i utvrdili da su prigovori bili ispravni.

Naime, VERITAS je pet od deset imena (Rajšić Mirko, Bajić Branko, Bolić Željko, Dobrić Dragan i Paravinja Olga) unio u svoju bazu sa spiska Komiteta za zaštitu prava i interesa raseljenih lica, koji je pomagao porodicama žrtava da u Srbiji ostvare pravo  na porodičnu invalidninu; ime Korolija Dušana uneseno je u VERITAS-ovu bazu podataka na osnovu izvještaja Tima UN-a od 23.01.1996. godine u kojem je stajalo da je njegovo tijelo pronađeno u bunaru 12.09.1995. u selu Ivoševci i na osnovu prijave članova njegove porodice izbjeglih u Srbiju, a što je potvrđeno i u izvještaju HHO za sektor Jug; ime Banda Živka upisano je u VERITAS-ovu bazu žrtava na osnovu „Spiska poginulih pripadnika, JNA, TO, milicije i boraca Srpske vojske Krajine (SVK) u oružanim sukobima 1991–1994.“ koji je vođen pri Generalštabu SVK; ime Konjević Nikole upisano je 2000. godine sa spiska ICRC, kod kojeg je bio otvoren zahtjev za traženje nestalog lica, dok je Poznanović Marijana upisana u bazu VERITAS-a na osnovu direktne prijave njenog supruga Lukić Branka još 12.08.1996. godine.

VERITAS je sporna imena skinuo sa spiska direktnih žrtava rata i poraća.

Mi smo zahvalni hrvatskoj strani na svim ovim primjedbama koje smo uvažili jer i one doprinose tačnosti i vjerodostojnosti VERITAS-ovih evidencija o žrtvama.

5.2.    Na fotografiju iz Vukovara
Nakon  što  sam  od  zastupnika Republike  Srbije  pred  Međunarodnim  sudom pravde dobio prigovor hrvatske strane da sam u svom tekstu „Zločin nad Srbima na prostoru Hrvatske u periodu 1990-1999.“ poturio fotografiju iz Vukovara (Aneks 2), tvrdim da ja tu fotografiju nisam odabrao i stavio u moj tekst. Naime, u Beogradu je 1999. godine održan naučni skup pod nazivom „Srbi – izbeglice, prognanici i raseljena lica krajem XX veka“, u organizaciji Univerziteta u Beogradu – Centra za strateške studije, na kojem sam i ja učestvovao već pomenutim tekstom. Uz svoj tekst nisam prilagao nikakve fotografije niti ih prikazivao prilikom nastupa na naučnom skupu (da mi je to bila namjera imao sam izbor od preko 500 fotografija iz protokola pobijenih Srba u Oluji koje su nam Hrvati dostavili).

Radovi izneseni na naučnom skupu, objavljeni su u Zborniku pod istim nazivom, svakako poslije skupa, a sve ilustracije u zborniku, uključujući i spornu uz moj tekst, odabrao je neko drugi, a da mene o tome niko nije konsultovao. Zbornik je objavljen i na srpskom i na engleskom. U tom zborniku ima i drugih fotografija, koje su, vjerovatno, napamet odabrane kao i ona uz moj tekst.

6.    Žrtve akcije „Oluja“
6.1.    Ovaj spisak obuhvaća period od početka akcije “Oluja”, 04.08 1995. godine,   do kraja
1998. godine, do kada su na području RH i bivše RSK, zbog etničke pripadnosti, ubijani Srbi u većem broju, i oni koji su ostali i povratnici.

Spisak žrtava akcije „Oluja“ je samo izvod iz generalnog spiska „SRPSKE ŽRTVE RATA I  PORAĆA NA PODRUČJU HRVATSKE I BIVŠE RSK 1990-1998. GODINE”.

Analiza obuhvaća sve žrtve akcije “Oluja” (tačka 6.2.), dok su direktne (tačka 6.3.) i indireknte (tačka 6.4.) posebno analizirane.

6.2.    Ukupne žrtve
Na   osnovu  VERITAS-ovih  evidencija  do  20.02.2014.  31.12.1912.  godine verifikovano je 1.852 1.834 svih žrtava iz akcije „Oluja“, od čega je do navedenog datuma sahranjeno 930 (50%) 891 (49%), dok se 922 (50%) 943 (51%) lica vodi u kategoriji nestalih po grupama (nestao 493 496; nestao/poginuo 190 198; nestao/ pokopan 239 249).

Među žrtvama se nalazi i 1.309 1.298 (71%) muškarac i 543 536 (29%) žena, te 1200 (65%) 1.181 (64%) civila i 652 (35%)  653 (36%) uniformisanih lica.

Među ukupnim žrtvama „Oluje“ 9 10 ih je u vrijeme pogibije/nestanka imalo manje od 18 godina; 884 885 (48%) ih je bilo u dobi od 18 do 60 godina; 908 (49%) 887 (48%) preko 60 godina, a  51 52 (3%) ih je bilo nepoznate dobi (radi se uglavnom o starijim licima).

U akciji “Oluja” stradavali su Srbi intenzivno od početka akcije pa do kraja 1995. godine (1.806 1.789), a etnički motivisana ubistva, uglavnom starije dobi, koji su ostali ili su se vraćali, nastavljena su i narednih godina: u toku 1996. ubijeno ih je 31, u 1997. godini 11 10, a u 1998. još 4 lica.

Srbi su stradavali na cijelom području bivših sektora UNPA “Jug” i “Sjever”: na Baniji ih je stradalo 547 548; u Lici 454 446; na Kordunu 163 159; u Sjevernoj Dalmaciji 595 593, ali i van tih regija:  u unutrašnjosti Hrvatske stradalo je 6, a na području BiH 87 82 lica.

6.3.    Direktne žrtve
6.3.1.    Po navedenim kriterijumima VERITAS je iz akcije Oluja evidnetirao 1.719 1.713 (93% od ukupnih žrtava u ovoj akciji) direktnih žrtava, među kojima je 1.252 1.248 (73%) muškaraca i 467 465 (27%) žena, te 1.078  (63%) 1.070 (62%) civila i 641 (37%) 643 (38%) uniformisanih lica.

Među žrtvama do 18 godina života nalazi se 8 9 lica; od 18 do 60 godina 852 858 (50%); preko 60 godina 815 801 (47%); a dob je nepoznata za 44 45 (3%) lica.

Od početka akcije “Oluja” do kraja 1995. godine poginulo je 1.677 1.672 (98%) lica, a ginuli su i narednih godina: 1996. ih je poginulo 28 (2%); 1997. ih je poginulo 10 9; a 1998. još 4 lica.

Srbi su ginuli u svim regijama RSK koje su bile napadnute u ovoj akciji: na Baniji ih je poginulo 529, u Lici 436 433; na Kordunu 157 155; u Sjevernoj Dalmacij 554 553; a ubijani su i u izbjegličkim kolonama na području BiH (tadašnje RS), gdje ih je stradalo 37, ali i na području Hrvatske van RSK, gdje smo registrovali  6 takvih ubistva.

Povezani tekstovi

facebooktwittergoogle_pluslinkedinmailfacebooktwittergoogle_pluslinkedinmail

Komentari su isključeni.